Een paar dagjes aan zee kan een mens toch goed doen. Al is het Belgisch weer zo onregelmatig als een met de losse hand getrokken cirkel. Toch die van mij. De ene dag was het regenachtig, de andere dag warempel de bijna heetste dag sinds de metingen van het kmi. Onvoorstelbaar heet was het die dag, ook in de buurt van Veurne. De autothermometer gaf maar liefst 42 graden aan. Dat had ik nog nooit meegemaakt hier. De woestijnlucht viel gewoon op je, als je uit de wagen stapte. We bleven veilig met de airco aan in de auto zitten en reden een stukje de Westhoek binnen. Van Diksmuide tot Veurne en zo tot in Ieper. Dit stukje Vlaanderen is bezaaid met militaire begraafplaatsen vanuit vooral de eerste wereldoorlog. Van over de hele wereld werd er hier gevochten voor de laatste kilometers Belgisch grondgebied. Maar de waanzin die ermee gepaard ging, blijft hier na al die jaren nog steeds nazinderen. ‘They will be remembered’ wordt gedeclameerd aan de Menenpoort van Ieper. En zo hoort het ook. De honderdduizenden soldaten die hier hun leven hebben gegeven mogen nooit vergeten worden. De prijs van de vrijheid was gigantisch groot, de gedachten aan hen is maar een peulenschil als je het ermee vergelijkt. Zo stonden mijn ega en ik onder die enorme poort, rond kwart voor acht ’s avonds. Elke dag, om stipt 20 uur wordt er door drie trompettisten de ‘Last Post’ gespeeld. Een serene en ingetogen ceremonie doet de honderden toegestroomde toeristen eerbiedig zwijgen. Een minuut stilte is hier écht een minuut stilte. Het viel me op hoeveel Engelse bezoekers onder de poort stonden. Een grote groep jongeren legde een krans met klaprozen neer onder een muur met de duizenden namen erop gebeiteld. Misschien dat er op dit monument de naam staat van één van hun overgrootvaders. Een jonge Britse soldaat die op vreemde grond zijn leven heeft gegeven voor de felbevochten vrijheid. Met het grootste respect werd aan hem gedacht. ‘He will be remembered’. Ik moet zeggen dat dit kwartier ook op mij een grote indruk heeft nagelaten. De onzinnigheid van geweld, van oorlog, van wapengekletter, van de ingeslagen granaten. En te weten dat er op dit moment nog steeds eenzelfde onzinnige oorlog gaande is, waar de hele wereld naar kijkt en haar oordeel over velt. Of toch niet. De laatste klanken van de trompet zweefden vanonder de poort de warme avond in. Dit blijf ik me herinneren, ik weet het zeker.
Net voordat we terug in het hotel waren, reden we rond het monument van Albert de 1e in Nieuwpoort. De koning-soldaat te paard. Hoog boven de grond, met een zijdelingse blik op de haven. Waarom hij niet naar de zee kijkt? Geen idee. Is het beeld met opzet zo geplaatst? Misschien zit er net zoveel symboliek in, zoals vaak in oude schilderijen terug te vinden is. Een duif, een schaal met fruit, de schoenen onder een bed, een lelie in de hand, een open boek... en ga zo maar verder. Zou de gewone kijker het door hebben, de betekenis van beeldtaal? Af en toe valt me iets op in zo’n kunstwerk. Maar veel gaat ook aan mij voorbij. Ik geniet vooral van de vaardigheid en het artistieke van de kunstenaar. Hetzelfde zag ik op het strand. De duizenden tekeningen die de zee voortdurend in het zand achterlaat. Als dat geen groot kunstenaar is… mét gratis werk voor elke bezoeker en wandelaar.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
Net voordat we terug in het hotel waren, reden we rond het monument van Albert de 1e in Nieuwpoort. De koning-soldaat te paard. Hoog boven de grond, met een zijdelingse blik op de haven. Waarom hij niet naar de zee kijkt? Geen idee. Is het beeld met opzet zo geplaatst? Misschien zit er net zoveel symboliek in, zoals vaak in oude schilderijen terug te vinden is. Een duif, een schaal met fruit, de schoenen onder een bed, een lelie in de hand, een open boek... en ga zo maar verder. Zou de gewone kijker het door hebben, de betekenis van beeldtaal? Af en toe valt me iets op in zo’n kunstwerk. Maar veel gaat ook aan mij voorbij. Ik geniet vooral van de vaardigheid en het artistieke van de kunstenaar. Hetzelfde zag ik op het strand. De duizenden tekeningen die de zee voortdurend in het zand achterlaat. Als dat geen groot kunstenaar is… mét gratis werk voor elke bezoeker en wandelaar.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
RSS Feed
