Heeft u een vraag voor de advocaten van Alloqui.
Vul dan het online formulier in.
Vul dan het online formulier in.
|
Er kunnen zich situaties voordoen, waardoor het niet altijd eenvoudig is te bepalen wie de moeder of vader van een kind is. De wetgever voorziet in regels op basis waarvan de “afstamming” wordt vastgesteld. Op basis van de afstammingsregels, wordt een juridische band tussen 2 personen gecreëerd, dewelke een heel aantal gevolgen met zich brengt. Zo bijvoorbeeld zal men kunnen erven van degene van wie men afstamt, de familienaam overnemen, alimentatie kunnen vorderen en zal er ouderlijk gezag zijn tussen de ouder en het minderjarige kind.
Op basis van de wettelijke regeling, kan er steeds maar 1 juridische vader en 1 juridische moeder zijn. Merkwaardig daarbij is dat de biologische band geen noodzakelijke noch voldoende vereiste is om een afstammingsband teweeg te brengen. Wie de mama van een kind is, kan op drie mogelijke manieren bepaald worden. In het merendeel van de gevallen staat het moederschap vast op basis van de geboorteakte. In België zijn anonieme bevallingen onmogelijk, en moet de naam van de vrouw die bevalt verplicht worden vermeld in de geboorteakte. Zo komt de moederlijke afstamming automatisch tot stand. Ook in geval van draagmoederschap is de vrouw die bevalt dus de juridische moeder. Wanneer er geen geboorteakte zou zijn die de naam van de moeder vermeldt, of het moederschap succesvol werd betwist, kan de echte moeder overgaan tot erkenning van het kind. Dit is een tweede manier op basis waarvan de afstamming komt vast te staan. Tot slot kan het moederschap nog worden vastgesteld op basis van een gedwongen gerechtelijk onderzoek naar het moederschap, na tussenkomst van de rechtbank op verzoek van het kind of zijn vader. Ook het vaderschap kan op 3 mogelijke manieren worden bepaald. Vooreerst geldt “de vaderschapsregel” binnen het heterohuwelijk, op basis waarvan een kind de echtgenoot van de moeder tot vader heeft. Wanneer men niet gehuwd is of het vaderschap succesvol betwist werd, kan de vader vrijwillig overgaan tot “erkenning” van zijn kind. Op basis van de erkenning wordt men dan papa. Tot slot kan men ook langs vaderzijde een gedwongen gerechtelijk onderzoek naar het vaderschap instellen. Een adoptie verloopt via een gerechtelijke procedure voor de familierechtbank, nadat een resem formaliteiten vervuld werden. Een adoptie moet op wettige redenen berusten en degene die adopteert, de zogenaamde “adoptant”, moet bekwaam en geschikt zijn. Wanneer u iemand wenst te adopteren, zal u vooreerst een keuze moeten maken tussen een “gewone”, dan wel een “volle” adoptie.
Bij een gewone adoptie, verkrijgt degene die geadopteerd wordt, het statuut van kind van de adoptant, maar behoudt hij of zij wel de banden met zijn of haar oorspronkelijke familie. De geadopteerde treedt voor de rest niet in de familie van de adoptant. Het zijn de adoptieouders die de rol zullen vervullen van de oorspronkelijke ouders, en het ouderlijk gezag overnemen. Het zijn dan ook de adoptieouders die voortaan de belangrijke beslissingen omtrent de opvoeding, opleiding en ontplooiing van het kind zullen nemen. Doordat de familiebanden met de oorspronkelijke familie niet worden doorgeknipt, zal de geadopteerde zijn erfrecht behouden in zijn oorspronkelijke familie. Verder kan hij ook erven van zijn adoptieouders, maar niet van hun familie. Bij een volle adoptie daarentegen worden de banden met de oorspronkelijke familie in principe verbroken en wordt de geadopteerde een volwaardig lid van de familie van de adoptant. De geadopteerde zal dan ook eenzelfde statuut genieten alsof hij het kind zou zijn geboren uit de adoptant. Het ouderlijk gezag wordt hier eveneens geheel overgeheveld naar de adoptieouders. De geadopteerde wordt volledig opgenomen en geïntegreerd in de adoptieve familie en de afstammingsbanden met de oorspronkelijke familie worden beëindigd. De geadopteerde zal dan ook enkel nog kunnen erven binnen zijn nieuwe familie, en niet meer binnen zijn oorspronkelijke familie. Zowel minderjarigen als meerderjarigen kunnen “gewoon” worden geadopteerd, maar enkel minderjarigen kunnen ten “volle” worden geadopteerd. Een gewone adoptie van een minderjarige, kan wel nog omgezet worden in een volle adoptie. Elk van ons heeft een voor- en achternaam, waarmee we identificeerbaar zijn en die in principe werd genoteerd in onze geboorteakte. Door de wetgever werden bepaalde regels uitgewerkt rond onze namen.
De keuze van de voornaam staat in principe vrij voor de beide ouders. Evenwel is er een beperking ingevoerd, die stelt dat de voornaam niet mag leiden tot verwarring, schade aan het kind of schade aan derden. De ambtenaar van de burgerlijke stand, mag in principe weigeren de voornaam van het kind in te schrijven, indien hij meent dat aan die voorwaarden niet is voldaan. Zo bijvoorbeeld zal het niet mogelijk zijn een kind een onterende of belachelijke voornaam te geven. Indien uw voornaam fout werd ingeschreven door de ambtenaar van de burgerlijke stand, kan u steeds een verbetering vragen. Een wijziging van uw voornaam zal u binnen bepaalde voorwaarden kunnen vragen aan dezelfde ambtenaar, doch wel tegen betaling. Uw familienaam erft u over van uw ouders. Ook hier staat de keuze van de familienaam vrij voor de ouders; ofwel verkrijgt men deze van vader, ofwel deze van moeder, ofwel deze van allebei. Indien er discussie zou zijn tussen de ouders over welke familienaam zij aan hun kind zullen geven, bepaalt de wet dat het kind de naam van beide ouders verkrijgt in alfabetische volgorde. Tot voor enkele jaren was thans bepaald dat in dat geval de vadersnaam won. Opgemerkt moet daarbij worden dat de wetgever verkiest dat de kinderen met dezelfde vader en moeder binnen hetzelfde gezin, éénzelfde achternaam verkrijgen. Ook uw familienaam komt principieel voor wijziging in aanmerking, voor zover u een ernstige reden voor de wijziging kan aantonen. Stel dat u een kind bent van een bekende seriemoordenaar, en niet langer met die persoon gerelateerd wenst te worden, zal zulke wijziging in principe mogelijk zijn. Die wijziging moet u vragen aan de Minister van Justitie. Het dragen van een valse naam in het openbaar is ten slotte strafbaar. U blijft dus beter wie u bent. Stel dat uw partner of ouder op reis vertrekt en niet meer terugkeert. U verneemt niets meer en weet totaal niet of hij of zij door de dood getroffen is of niet. In dat geval voorziet de wetgever in een specifieke procedure aangaande het beheer van de goederen van de verdwenen persoon.
Vooreerst kan een “vermoeden van afwezigheid” door de vrederechter worden vastgesteld als een persoon sinds meer dan 3 maanden niet meer is verschenen in zijn woon- of verblijfplaats, én men van hem ten minste gedurende 3 maanden geen nieuws heeft ontvangen, én daaruit onzekerheid voortvloeit over zijn leven of dood. De vrederechter kan dan een gerechtelijk bewindvoerder aanstellen die tot taak heeft de goederen van de afwezige als goede huisvader te beheren. Wanneer er 5 jaar verlopen zijn sinds de vaststelling van het vermoeden van afwezigheid of wanneer men al meer dan 7 jaar geen enkel nieuws meer heeft gekregen van de afwezige, kan de familierechtbank ten tweede een “verklaring van afwezigheid” uitspreken. De overschrijving daarvan in de registers van de burgerlijke stand, heeft tot gevolg dat de vermiste persoon als overleden wordt beschouwd. Zijn erfenis zal dan openvallen en zijn huwelijk of wettelijke samenwoning wordt ontbonden. Wanneer iemand in levensbedreigende omstandigheden verdwijnt, en zijn lichaam niet kan worden teruggevonden of geïdentificeerd, en zijn overlijden gelet op alle omstandigheden als zeker kan worden beschouwd, kan de familierechtbank tot slot een “gerechtelijke verklaring van overlijden” uitspreken. Dit kan bijvoorbeeld i.g.v. een terroristische aanslag of vliegtuigramp. In dit vonnis zal de vermoedelijke datum van het overlijden vastgesteld worden. Ook deze verklaring heeft tot gevolg dat de erfenis van de verdwenen persoon zal openvallen en zijn huwelijk of wettelijke samenwoning ontbonden wordt. Indien de vermiste persoon plots tegen alle verwachtingen in, terugkeert, wordt hij geconfronteerd met zijn eigen burgerlijke dood. In dat geval voorziet de wetgever in de mogelijkheid voor de voormalig afwezige derdenverzet aan te tekenen tegen de uitgesproken vonnissen. Vervolgens zal de teruggekeerde zoveel als mogelijk in zijn oude positie worden gesteld. Zo zal bijvoorbeeld het register van de burgerlijke stand worden aangepast en zal men opnieuw het ouderlijk gezag verwerven van zijn kinderen. Indien men voorheen getrouwd was, zal het huwelijk evenwel ontbonden blijven. Men kan dan eventueel wel opnieuw trouwen. Zolang u de leeftijd van 18 jaar nog niet bereikt hebt, stelt de wetgever dat u minderjarig en handelingsonbekwaam bent. Dit brengt met zich mee dat u de rechten en plichten die u bezit principieel niet zelfstandig kan uitoefenen. Minderjarigen moeten dan ook vertegenwoordigd worden door hun ouders bij het stellen van rechtshandelingen.
Normalerwijze kunnen beide ouders optreden in naam van de minderjarige, behalve wanneer een rechter die bevoegdheid toegekend heeft aan één ouder. Men spreekt in dat laatste geval van exclusief ouderlijk gezag. Als evenwel beide ouders overleden, onbekend, wilsonbekwaam of in de voortdurende onmogelijkheid zijn om het ouderlijk gezag uit te oefenen; komt de minderjarige onder een voogd te staan. Een voogd kan worden aangeduid door de ouder in een testament of middels een authentieke verklaring bij de notaris of vrederechter. Indien geen voogd werd aangeduid of deze keuze niet gevolgd kan worden, kiest de vrederechter een voogd, bij voorkeur uit de naaste familieleden. De voogd aan wie de voorkeur wordt gegeven, kan zelf uiteraard beslissen of hij de voogdij op zich wil nemen of niet. De ouders dan wel de voogd mogen in naam van de minderjarige bepaalde handelingen alleen stellen mits machtiging van de vrederechter. De vrederechter onderzoekt de geplande handeling en geeft daartoe vervolgens al dan niet toestemming. Zo bijvoorbeeld moet de vrederechter geraadpleegd worden indien men in naam van de minderjarige een lening wil aangaan, een schenking of erfenis wil aanvaarden, of een onroerend goed wil aankopen. Volgens de wetgever kan de minderjarige bepaalde handelingen wel zelf stellen zonder tussenkomst van zijn ouders of voogd, zoals dagdagelijkse aankopen (bvb. een brood of de krant). Ook bijvoorbeeld mag een minderjarige vanaf de leeftijd van 16 jaar zelf een testament opstellen of een spaarboekje openen, en kunnen arbeidsovereenkomsten in principe aangegaan worden vanaf de leeftijd van 15 jaar. Wil een minderjarige meer bekwaamheid verwerven, bestaat er een procedure van ontvoogding. Wanneer u als landbouwer andermans grond in gebruik heeft, kan het zijn dat de Pachtwet op u van toepassing is. Van pacht is er sprake wanneer de pachter onroerende goederen huurt teneinde die hoofdzakelijk te gebruiken voor zijn landbouwbedrijf. De betaling van een pachtprijs is daarbij essentieel; een kosteloos gebruik of een gebruik tegen verwaarloosbare prijs kan dus nooit als pacht gekwalificeerd worden. Anderzijds is ook een bedrijfsmatige exploitatie van het goed essentieel: het goed moet effectief gebruikt worden in kader van het hoofd- of bijberoep van de pachter met productopbrengst voor verkoop tot doel.
Pachtovereenkomsten kunnen zowel mondeling als schriftelijk worden aangegaan. Een schriftelijke overeenkomst is principieel verplicht en eveneens ten zeerste aangewezen, teneinde bewijsproblemen te voorkomen. Enkel de pachter kan het bestaan van een mondelinge pachtovereenkomst met alle mogelijke middelen bewijzen. Pacht kan door de pachter overigens op een specifieke manier bewezen worden op grond van een zogenaamd “persoonlijk aanbod van betaling van pachtgeld”. Dat betekent enerzijds dat de pachter door overschrijving of storting via een financiële instelling, dan wel per postassignatie, postcheque op naam, of per postwissel, de pachtprijs gestort heeft op de rekening van de verpachter, met vermelding van het woord “pacht” en het jaartal. Vervolgens moet het aanbod door de pachter per aangetekende brief worden bevestigd binnen de 15 dagen, waarin het bestaan van een pacht wordt vermeld, alsook het jaar en het perceel waarop de betaling betrekking heeft. De aangetekende brief moet verder uitdrukkelijk vermelden dat de betaling geldt als bewijs van de pacht, tenzij de verpachter binnen 6 maanden na de dag van betaling reageert door een oproeping in verzoening voor de bevoegde vrederechter. Eens de Pachtwetgeving van toepassing is, voorziet deze in een strikte regelgeving met hoofdzakelijk de bescherming van de pachter tot doel. Zo bijvoorbeeld voorziet de Pachtwetgeving in een voorkooprecht voor de pachter. Indien de eigenaar de grond verkoopt, heeft de pachter op basis daarvan het recht om de grond zelf in te kopen onder dezelfde voorwaarden en tegen dezelfde prijs. Het kan zijn dat u maaltijd- en/of ecocheques ontvangt van uw werkgever. Of deze al dan niet als loon beschouwd worden, hangt af van het naleven van bepaalde strikte voorwaarden. Wanneer die voorwaarden worden geschonden, zullen de cheques als loon beschouwd worden, met als gevolg dat er ook sociale zekerheidsbijdragen op de cheques verschuldigd zullen zijn aan de RSZ.
Om niet als loon te worden beschouwd moeten de maaltijd- en ecocheques in de eerste plaats op naam van de werknemer worden afgeleverd. Een maaltijdcheque kan de werknemer principieel slechts gebruiken om voeding aan te kopen, een ecocheque dient anderzijds voor de aankoop van producten en diensten met een ecologisch karakter. De geldigheidsduur van een maaltijdcheque bedraagt 12 maanden, deze van een ecocheque 24 maanden. Om niet als loon te worden beschouwd mag het aandeel dat een werkgever aan een maaltijdcheque bijdraagt maximaal 6,91 euro bedragen en moet de werknemer persoonlijk minimum 1,09 euro per maaltijdcheque zelf bijdragen. Ecocheques mogen maximaal 10 euro per cheque bedragen, en er mag slechts voor een maximaal van 250 euro aan ecocheques toegekend worden per werknemer. Ook mogen maaltijdcheques, slechts uitgereikt worden voor dagen waarop er effectief werkprestaties of meerprestaties werden verricht. Zodoende kan u geen maaltijdcheque ontvangen voor de dag dat u ziek bent of met vakantie. Maaltijdcheques, noch ecocheques mogen toegekend worden ter vervanging of omzetting van loon, premies, of enig ander voordeel. Gebeurt dit wel, zal de cheque als loon worden beschouwd. Zo bijvoorbeeld zal een RSZ-bijdrage verschuldigd zijn, indien een eindejaarspremie zou worden uitbetaald in de vorm van maaltijdcheques. Ook mogen de cheques principieel niet inwisselbaar zijn tegen geld. De wet heeft wel voorzien dat ecocheques kunnen omgezet worden in maaltijdcheques. De feestdagen liggen misschien wat zwaar op de maag en u heeft als goede voornemen gesteld in het jaar 2020 wat meer te sporten en aan uw gezondheid te werken. Het kan zijn dat u eraan denkt dit goede voornemen te verwezenlijken in een sport- of fitnesscentrum.
Indien u vol enthousiasme een fitnesscentrum binnenstapt zal men u waarschijnlijk een abonnement aanbieden voor de komende maanden. Als u niet zeker weet of u de geschikte persoon bent om uw gezondheid te optimaliseren in zo’n centrum, vraagt u best naar de mogelijkheid van een proefsessie alvorens effectief een abonnement te nemen. Indien u besluit abonnee te worden, dan doet u er zeker goed aan de contractvoorwaarden gedetailleerd door te nemen en u niet te laten verblinden door uw enthousiasme. Dit is vaak nogal moeilijk ter plaatse, zodat u best vraagt de algemene voorwaarden mee naar huis te nemen, zodat u alle clausules tot in detail kan doornemen. Vooreerst moet u weten voor hoelang u het abonnement afsluit en hoe het beëindigd kan worden. Zelfs al wordt een einddatum vooropgesteld, moet u nagaan in de contractvoorwaarden of het abonnement al dan niet stilzwijgend verlengd kan worden. Op die manier kan het immers zijn dat uw abonnement blijft doorlopen indien u niets onderneemt ter beëindiging ervan. Ook is het essentieel te weten hoe u het abonnement eventueel kan opzeggen indien u niet meer in de mogelijkheid zou zijn te gaan sporten, bijvoorbeeld wegens werk- of privéomstandigheden zoals een verhuis, te weinig tijd of een medisch probleem. Een Gedragscode voor fitnesscentra werd uitgewerkt, met regelingen rond stopzetting en schorsing, zodat het van belang is te weten of het centrum van uw keuze die Gedragscode onderschrijft. Ook dient u te letten op eventuele financiële sancties die in de voorwaarden ingebouwd zijn, zoals ingeval van laattijdige betaling of verbreking. Indien vele clausules in uw nadeel zijn, doet u er beter aan niet te tekenen of te onderhandelen met het centrum. Indien de algemene voorwaarden niet onrechtmatig zijn en u wel abonnee wordt, dient u voor uzelf altijd een origineel exemplaar te ontvangen van al hetgeen u ondertekend heeft. Een bruisend en sprankelend nieuw jaar is ingetreden. De start van een nieuw begin en misschien ook meteen een nieuwe garderobe. De jaarwisseling brengt namelijk een soldenperiode met zich mee: het uitgelezen moment om een nieuwe outfit aan te schaffen.
Gedurende 2 periodes in het jaar mogen winkels hun goederen tegen sterk verlaagde prijzen aanbieden. U kent dit allemaal als de solden- of de koopjesperiode. Wanneer en hoe zulke verkopen aan verlaagde prijs mogen plaatsvinden, is strikt geregeld in het Wetboek van Economisch Recht. Dit o.a. teneinde misbruiken te voorkomen. Zo mag de verkoper enkel zaken in solden aanbieden, dewelke hij voor de start van de solden al gedurende minimum 30 dagen te koop heeft aangeboden en dewelke nog steeds in zijn bezit zijn bij de start van de solden. De goederen die in solden worden tentoongesteld, moeten ook effectief tegen een lagere prijs worden aangeboden dan voorheen. U moet dus een effectief kortingsvoordeel krijgen. Wanneer de verkoper bvb. een goed in solden zou verkopen aan 50 euro “zogezegd” aan de helft van de prijs, terwijl dit goed voordien ook al 50 euro kostte, wordt dit gezien als een verboden handelspraktijk. Tijdens de solden is het ondernemingen toegelaten te “verkopen met verlies”, zodat verkocht kan worden aan een lagere prijs dan de prijs die de onderneming zelf betaald heeft bij de vroegere aankoop. De twee soldenperiodes zijn wettelijk vastgelegd, met name van 3 januari tot 31 januari en van 1 juli tot 31 juli. Vallen 3 januari of 1 juli toevallig op een zondag, kunnen de koopjesjagers hun zoektocht al één dag eerder aanvatten. Vóór deze periodes mogen kleding-, lederwaren en schoenenwinkels hun goederen principieel niet in solden aanbieden. Men spreekt van de zogenaamde sperperiode, die eveneens wettelijk is vastgelegd. De sperperiode loopt van 3 december tot en met 2 januari en van 1 juni tot en met 30 juni. Vallen 3 januari of 1 juli op een zondag, zal deze sperperiode één dag vroeger aflopen. Tijdens de sperperiode mogen onder bepaalde voorwaarden wel braderijen georganiseerd worden, waarbij de goederen al tegen een verminderde prijs worden aangeboden. |
ALLLOQUI
Heeft u een vraag voor de meesters van Alloqui Advocaten, Eigenbilzen, vul dan het online formulier in. Archieven
Maart 2020
Categorieën
Alles
|
RSS-feed
