Een mens kan al eens keer té ijverig zijn. In zijn overmoed of onnadenkend en onbezonnen enthousiasme gaat hij dan aan de slag en voert ijverig uit. Tot blijkt dat het niet nodig was, te vroeg, te veel. Het zijn van die momenten waaruit je moet leren dat het beter is om eerst goed na te denken, na te vragen aan de specialisten ter zake of hetgeen je gaat doen ook wel ok is. Overleg, heet dat. Tja, dat weet ik nu allemaal na mijn veel te ijverige snoeibeurt in de tuin. In het laatste herfstvakantieweekend vond ik dat ik de tuinkleren moest aantrekken en zo de tuin winterklaar kon maken. Daar hoorde snoeien van de grassprieten bij… dacht ik. Natuurlijk had ik zonder overleg de hegschaar, kruiwagen en gritsel al bij de hand. Ijverig ging ik de pluimen te lijf en kortwiekte elke struik tot op winterhoogte. Dat veronderstelde deze amateurtuinman toch. Maar ik blijk me van seizoen te hebben vergist. In de lente moeten deze struiken gesnoeid, tot op lentehoogte dus. Mijn ega en ik keken beiden verschrikt. Mijn ega eerst, ik erna. Dit was niet het juiste snoeimoment. Wat nu? De oplossing moet erin bestaan dat we deze struikjes dan maar een soort winterjasje gaan aandoen. Kwestie van een beetje te beschermen tegen de eventuele vrieskou. Je kan overal een mouw aan passen, al is het misschien beter dat ik voor een volgende snoeisessie eerst de specialist raadpleeg. Dat weet ik nu ook weer.
Ondertussen is de 100e bijeenkomst van Zin in Zang Bilzen achter de rug. Het was een stevig gevuld programma met vooral meezingers. Al zag ik in het publiek de ene iets enthousiaster meezingen dan de ander. Maar als je het lied niet kende, was mee wiegen zeker een waardig alternatief. Als muzikant zien dat je publiek beiden doet, is het echt een meezingfeest. Het bleek maar weer eens een waarheid, die staat als een paal boven water: samen zingen brengt mensen dichter bij elkaar. Onze schepen van cultuur heeft het begrepen. Ze zet haar schouders mee onder dit soort projecten. Al moest ze toch met een beetje schaamrood op de wangen toegeven dat haar zangtalent niet zo groot is. Maar ik heb haar zien mee wiegen en dat was dus het waardige alternatief. Ze heeft beloofd om voor een volgende gelegenheid een liedje in te studeren en te performen. Ik popel al om met mijn gitaar mee te tokkelen.
Uit het brede aanbod van dit evenement, wacht de techniek de pittige taak om een programma van een uur samen te stellen. Eclips-tv zendt met veel plezier de maandelijkse zangstonde uit voor heel Vlaanderen en zelfs over de taalgrens heen. Snap je dat zingen met elkaar verbindt? Ik draag er met plezier mijn steentje aan bij. Of een nootje, dat mag ook.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
Ondertussen is de 100e bijeenkomst van Zin in Zang Bilzen achter de rug. Het was een stevig gevuld programma met vooral meezingers. Al zag ik in het publiek de ene iets enthousiaster meezingen dan de ander. Maar als je het lied niet kende, was mee wiegen zeker een waardig alternatief. Als muzikant zien dat je publiek beiden doet, is het echt een meezingfeest. Het bleek maar weer eens een waarheid, die staat als een paal boven water: samen zingen brengt mensen dichter bij elkaar. Onze schepen van cultuur heeft het begrepen. Ze zet haar schouders mee onder dit soort projecten. Al moest ze toch met een beetje schaamrood op de wangen toegeven dat haar zangtalent niet zo groot is. Maar ik heb haar zien mee wiegen en dat was dus het waardige alternatief. Ze heeft beloofd om voor een volgende gelegenheid een liedje in te studeren en te performen. Ik popel al om met mijn gitaar mee te tokkelen.
Uit het brede aanbod van dit evenement, wacht de techniek de pittige taak om een programma van een uur samen te stellen. Eclips-tv zendt met veel plezier de maandelijkse zangstonde uit voor heel Vlaanderen en zelfs over de taalgrens heen. Snap je dat zingen met elkaar verbindt? Ik draag er met plezier mijn steentje aan bij. Of een nootje, dat mag ook.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
RSS Feed
