Ziezo, de herfstvakantie zit erop en zo ook onze reeks van de musical ‘De sage van de Biesenburcht’. Wat een rollercoaster was het de afgelopen week. Het startschot met de generale repetities werd gegeven en daar gingen we. De ene voorstelling na de andere zaten vol adrenaline, vol opgeladen en enthousiaste spelers. Er werd bijgestuurd en opnieuw overlopen om de volgende voorstelling nog toffer en beter te maken. Doorheen de cyclus zag ik spelers groeien en meer en meer genieten van het podium in ons cultuurhuis de Kimpel. Zo werd het feest groter en groter tot de ontlading bij de laatste voorstelling. Het doek viel dicht en de traantjes kwamen. Ik kreeg de laatste drie noten inderdaad niet meegezongen tijdens het slotlied. Dit project dat drie jaar geleden startte was definitief gedaan. Maar… je voelde de energie nog nazinderen en de goesting om aan een nieuw project te willen starten en deel te nemen. De ene trok al aan mijn mouw voor een vervolg van de Sage, de andere vroeg aan Willy Appermont om meer muziek uit zijn gouden vingers te toveren. John, de dirigent glimlachte bij het zien van zoveel enthousiasme. ‘Dit moeten we bewaren, koesteren, verder laten groeien en bloeien,’ beaamde hij. Daar ben ik dan helemaal mee akkoord, dat snap je wel. De dik gevulde mappen met teksten, liedjes en bewaardingen, krijgen een bijzonder plekje in mijn verzamelkast. Een dolgelukkige schrijver die zijn boek tot leven heeft zien komen. Het is een voorrecht waar ik zo blij mee ben, echt.
De orde van de dag schudt een mens weer naar de realiteit van de dag. Maar zo hou je evenwicht en ga je weer verder. Ik verbaas me ondertussen weer als ik een winkel binnenstap en de mix zie van Halloween, sinterklaas en kerstgerief. Het verwondert me niet moest er in één of andere kerstboom een minispookje hangen of een chocoladen sinterklaasje. Je zou voor minder de kluts kwijt geraken bij je winkelwandelronde. Ik vraag me wel eens af wie er die hypes bepaalt? Wie zorgt er voor het modebeeld dat je in de straten ziet. Is het een klein team dat ergens in Milaan of London aan een bureautje mood-books samenstelt met de kleuren en combinaties, die het gaan maken de komende winterperiode? Of is het dan toch inspiratie dat opgedaan wordt op internet, met de jonge, vrije denkers die zich niets aantrekken van opgelegde lijnen en hokjes? Jonge muzikanten, performers, artiesten die op een podium tonen wat ze kunnen en dat in hun eigen samengestelde outfit zo heel wat toeschouwers beïnvloeden. Als deze met z’n allen hun idool gaan volgen en zoeken naar diezelfde outfits of zelf gaan experimenteren, krijg je zulke mini-hypes. Succes van de artiest? Succes voor de hype, zou ik durven beweren. Dat zie je dan weer in de winkelrekken hangen na een poosje. Zo wordt het een wisselwerking tussen individuele creatieve geesten en globale bureaudenkers. De ene strooit zaadjes, de ander laat het groeien. Ziezo, de cirkel is rond. Daarom dat ik zo blij ben met die jonge musicalspelers en muzikantjes. Laat de vers gestrooide zaadjes nu maar groeien. Ik kijk al uit naar hun eigen producties en creaties.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
De orde van de dag schudt een mens weer naar de realiteit van de dag. Maar zo hou je evenwicht en ga je weer verder. Ik verbaas me ondertussen weer als ik een winkel binnenstap en de mix zie van Halloween, sinterklaas en kerstgerief. Het verwondert me niet moest er in één of andere kerstboom een minispookje hangen of een chocoladen sinterklaasje. Je zou voor minder de kluts kwijt geraken bij je winkelwandelronde. Ik vraag me wel eens af wie er die hypes bepaalt? Wie zorgt er voor het modebeeld dat je in de straten ziet. Is het een klein team dat ergens in Milaan of London aan een bureautje mood-books samenstelt met de kleuren en combinaties, die het gaan maken de komende winterperiode? Of is het dan toch inspiratie dat opgedaan wordt op internet, met de jonge, vrije denkers die zich niets aantrekken van opgelegde lijnen en hokjes? Jonge muzikanten, performers, artiesten die op een podium tonen wat ze kunnen en dat in hun eigen samengestelde outfit zo heel wat toeschouwers beïnvloeden. Als deze met z’n allen hun idool gaan volgen en zoeken naar diezelfde outfits of zelf gaan experimenteren, krijg je zulke mini-hypes. Succes van de artiest? Succes voor de hype, zou ik durven beweren. Dat zie je dan weer in de winkelrekken hangen na een poosje. Zo wordt het een wisselwerking tussen individuele creatieve geesten en globale bureaudenkers. De ene strooit zaadjes, de ander laat het groeien. Ziezo, de cirkel is rond. Daarom dat ik zo blij ben met die jonge musicalspelers en muzikantjes. Laat de vers gestrooide zaadjes nu maar groeien. Ik kijk al uit naar hun eigen producties en creaties.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
RSS Feed
