Mijn beste luisteraar. Het is vandaag een feestuitzending.
Of toch misschien de volgende maal dat het dagboek op de radio wordt uitgezonden.
Ik twijfel nog een beetje. Tenzij ik natuurlijk beslis om van beide dagboeken een feesteditie te maken.
Het is namelijk vandaag het laatste dagboek van een eerste lustrum, van vijf jaar dus ‘dagboek van de meester’. Je kan het vergelijken met het oudjaar, maar dan na een periode van vijf jaren.
Het laatste dagboek van 265 edities. Een mooie reeks, al zeg ik het zelf. Ik zou natuurlijk ook de eerste van jaargang zes als feesteditie kunnen nemen. Een nieuwe mijlpaal, op naar de volgende reeks, zou je kunnen zeggen. Een nieuwjaarseditie mag je het ook noemen, maar dan vanaf juni te starten. Vreemde tijdrekening, maar dat mag in deze nog steeds vreemde tijden geen probleem zijn.
Hoe noemen ze dat weer bij huwelijken: vijf jaar getrouwd. Ik zoek het even voor u op. A ja, houten bruiloft. Oei, dat heeft zo iets stijfs en stroefs, vind ik zo. Al is het eerste boompje wel stevig geplant.
Het is wel grappig, want net afgelopen week, heb ik met mijn ega het houten tuinhuis in de beits gezet. Dat was wel nodig. Maar zo opgefrist kan het er weer tegen. De kleur die we kozen was Mistral grijs. Dat moest ik natuurlijk ook even opzoeken.
Maar liefst veertien verschillende betekenissen kent het woord Mistral. Van droge wind tot studioproject en van raket tot een Frans historisch motorfietsmerk dat al in 1902 op de markt werd gebracht. Maar ik ken het vooral uit de film ‘Chocolat’ met Juliette Binoche en Johnny Depp. Gedreven door de wind en met passie voor chocolade opent Vianne in een slaperig Frans dorpje een chocoladezaak. Zigeuner en zwerver Roux meert aan met zijn zigeunerboot. Vianne kan voor iedereen de favoriete bonbon maken, maar met de smaak van Roux heeft ze het moeilijker. Heel kort door bocht genomen: het komt allemaal goed. Ook als de Mistral, daar is ie, de onrustige ziel van Vianne probeert te overtuigen om weer te vertrekken. O ja, er huppelt ook nog een kangoeroe door het Franse landschap. Kwestie om u wat nieuwsgierig te maken om te kijken naar deze smakelijke film.
Ondertussen staat de Mistral-beits op de carport en het tuinhuisje. Jawel, het heeft wel iets Frans, iets aards chique en opgefrist aangenaam. Jawel, zo kunnen we in onze tuin de zomervakantie in eigen streek perfect starten.
Ik doe er voor deze feesteditie en voor de warme gelegenheid een gin-tonic bij. Mijn vrouw klinkt mee met een zoeter tafelbiertje. O ja, er liggen ook wat zoete chocoladestukjes in een schaaltje. Dat vinden we alvast jubileumwaardig, zomers én zoet tijdens deze warme aanloop naar de zomerperiode en jaareditie zes toe. Santé.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
Of toch misschien de volgende maal dat het dagboek op de radio wordt uitgezonden.
Ik twijfel nog een beetje. Tenzij ik natuurlijk beslis om van beide dagboeken een feesteditie te maken.
Het is namelijk vandaag het laatste dagboek van een eerste lustrum, van vijf jaar dus ‘dagboek van de meester’. Je kan het vergelijken met het oudjaar, maar dan na een periode van vijf jaren.
Het laatste dagboek van 265 edities. Een mooie reeks, al zeg ik het zelf. Ik zou natuurlijk ook de eerste van jaargang zes als feesteditie kunnen nemen. Een nieuwe mijlpaal, op naar de volgende reeks, zou je kunnen zeggen. Een nieuwjaarseditie mag je het ook noemen, maar dan vanaf juni te starten. Vreemde tijdrekening, maar dat mag in deze nog steeds vreemde tijden geen probleem zijn.
Hoe noemen ze dat weer bij huwelijken: vijf jaar getrouwd. Ik zoek het even voor u op. A ja, houten bruiloft. Oei, dat heeft zo iets stijfs en stroefs, vind ik zo. Al is het eerste boompje wel stevig geplant.
Het is wel grappig, want net afgelopen week, heb ik met mijn ega het houten tuinhuis in de beits gezet. Dat was wel nodig. Maar zo opgefrist kan het er weer tegen. De kleur die we kozen was Mistral grijs. Dat moest ik natuurlijk ook even opzoeken.
Maar liefst veertien verschillende betekenissen kent het woord Mistral. Van droge wind tot studioproject en van raket tot een Frans historisch motorfietsmerk dat al in 1902 op de markt werd gebracht. Maar ik ken het vooral uit de film ‘Chocolat’ met Juliette Binoche en Johnny Depp. Gedreven door de wind en met passie voor chocolade opent Vianne in een slaperig Frans dorpje een chocoladezaak. Zigeuner en zwerver Roux meert aan met zijn zigeunerboot. Vianne kan voor iedereen de favoriete bonbon maken, maar met de smaak van Roux heeft ze het moeilijker. Heel kort door bocht genomen: het komt allemaal goed. Ook als de Mistral, daar is ie, de onrustige ziel van Vianne probeert te overtuigen om weer te vertrekken. O ja, er huppelt ook nog een kangoeroe door het Franse landschap. Kwestie om u wat nieuwsgierig te maken om te kijken naar deze smakelijke film.
Ondertussen staat de Mistral-beits op de carport en het tuinhuisje. Jawel, het heeft wel iets Frans, iets aards chique en opgefrist aangenaam. Jawel, zo kunnen we in onze tuin de zomervakantie in eigen streek perfect starten.
Ik doe er voor deze feesteditie en voor de warme gelegenheid een gin-tonic bij. Mijn vrouw klinkt mee met een zoeter tafelbiertje. O ja, er liggen ook wat zoete chocoladestukjes in een schaaltje. Dat vinden we alvast jubileumwaardig, zomers én zoet tijdens deze warme aanloop naar de zomerperiode en jaareditie zes toe. Santé.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
RSS Feed
