Als onze planten hun eigen overwinteringsstekje hebben gekregen, mag er ook geschilderd worden in de tuinkamer. En met schilderen bedoel ik niet met rol en dikke verfborstel de muur een nieuw kleurkleedje geven. Maar wel echt op schildersdoek op de schildersezel creatief vormgeven aan je idee. Daar is mijn ega mee bezig en ik snap de nood aan een plek met veel licht. Dat zie je immers bij elke kunstenaar die met kleur, verf en licht werkt. Er moet veel daglicht binnenkomen om een heldere blik te werpen op je werk. Ging Vincent van Gogh niet naar Zuid-Frankrijk om het zonlicht op zijn doeken te laten vallen? Je ziet de heldere kleuren dansen in de zonnebloemen, in de graanvelden en op de fris geverfde huizen van de Provence. Daar was echt wel zuiders licht voor nodig. Mijn ega is al blij met daglicht van ons kleine landje. Daar geraak je ook al een eind mee.
Verder mag er ook een stoel staan waar ik met mijn gitaar wat deuntjes neerschrijf of een gedichtje laat groeien. Daar zijn licht en lucht ook wel fijn voor. Snap je dat die visionaire blik al mijlen ver voorop staat? Het enige wat ik nu nog wat moet doen, is het een klein beetje laten bezinken, mij geen zorgen moet maken voor de structurele verbouwingswerken en al zeker niet om de centen. ‘Had je graag een zakje meegenomen in je kist?’ heeft eens iemand mij gevraagd. Dat heeft toch even aan de boom geschud. Geniet nu en van elkaar. Hoe schoon het leven toch weer mag zijn.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.