Ooit gedacht wat je zou doen als je wist dat je 99 jaar zou worden? Ik weet het, dit zijn twee grote onwaarschijnlijkheden bij elkaar. Je weet niet op voorhand hoe oud je zal worden. En 99 jaren op de aardbol rondwandelen of aan het eind misschien rond-rollatoren is maar weinig mensen gegeven. Van koninklijken bloede zijn heeft misschien zo zijn voordeel. Zonder de dagdagelijkse stress die meer gewone werkmensen vaak wél hebben, kan je al eens royaal tegen de 100 aan schurken. Het is in ieder geval de Britse prins-gemaal Philip gelukt. Bijna 100 en een pittige koninklijke loopbaan met zijn ‘gaffes’, zeg maar blunderende uitspraken, de enige die de koningin van Engeland mocht tegenspreken, en met een brede waardering voor zijn humor en charme. Ik ben niet zo een royal-kenner, maar met de filmreeks van The Crown binnen handbereik, blijft een mens toch op de hoogte van een pittig stukje Brits koningshuis. Ik heb de volledige reeks nog niet gebingwatched. Ik zit nog ergens in de periode dat Prins Charles naarstig op zoek is naar een wederhelft, dat er nog menige treinreis afgelegd moet worden op koninklijk spoor en dat de Commonwealth stevig ter discussie staat. Er moeten nog wat afleveringen afgewerkt worden. Maar ik heb de tijd, denk ik, hoop ik. Misschien niet tot 99, maar als ik mijn beide grootvaders in hun voetsporen mag stappen, zal ik de kaap van 90 toch over mogen varen. We noemden de ene bompa van het Kasteel, omdat hij in Rijkhoven, dicht bij het kasteel van Alden Biesen woonde. De andere bompa noemden we, bompa van het straatje. Hij woonde in de Omstraat en als kind vonden we dat een klein, gezellig straatje. Bij hem rook het naar pijptabak. Er hingen ook gedroogde tabaksbladeren tegen het plafond. Achteraf hoorde ik dat hij nog sigaren heeft gemaakt. Van deze ambachtslui vind je op dit ogenblik in ons landje maar heel weinig terug. Van mijn kasteelbompa herinner ik me jammer genoeg maar heel erg weinig.
Maar wat zou ik doen als ik wist dat ik een eeuw mocht rondkuieren? Wat zou er op mijn bucketlist staan? Bovenaan zou zeker staan dat ik graag gezond mag blijven. Het mag een beetje schuifelend zijn, maar graag met volle verstand. Dat mag hier in huis zijn met mijn net iets jongere ega. Mijn hondje zou er niet meer zijn, het zou anders een overbejaarde swiffer van 50 plus zijn. Dat is zeker al uitgesloten. Het schilderij dat mijn ega maakte van hem, zou nog steeds een prominente plek hebben. Het is immers het ventje in huis, de structuurmaker, diegene die ervoor zorgt dat er een dagelijkse wandeling gebeurt, zelfs tweemaal, die de buurt aan elkaar doet hangen, omdat er in die wandelingen spontane gespreken met buurtbewoners gebeuren. Onze hond beseft het niet, maar hij is wel de aanleiding dat ik in de tien voorbije jaren de straat en haar bewoners echt wel beter heb leren kennen. Een mens komt al eens buiten als we samen aan de lijn hangen. Merci, Vondel, dat hebt ge schoon gedaan.
Verder nog een schoon boek schrijven en blijven vertellen zou fijn zijn. Dan wandel ik nog eens door mijn stad, voorbij de oude school, zwaai naar de kinderen op de speelplaats en mijmer even, dat ik hier een beetje heb meegebouwd, iets heb achterlaten voor een volgende generatie. Die gun ik van harte véél tijd om gelukkig te zijn. Of om 100 te worden. Dat mag ook.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
RSS Feed
