13 oktober 2021

Hoe het herfstweer opeens kan meevallen, bleek afgelopen week toen we met de hele school een bosdag organiseerden. Op voorhand plannen kan altijd, maar met zekerheid zeggen dat het weer ook moet meewerken, is een brugje te ver. Maar de weergoden waren ons meer dan goed gezind. In de voormiddag reden de schoolbussen richting Munsterbos. Het is een heerlijk plekje groen in ons eigenste Bilzen met een waaier aan mogelijkheden. Wandelen, klimmen, klauteren, beekonderzoek, een beetje geschiedenis met de Amorkapel en herdenkingsplek van het geheime leger, ontdekken van ons eigenste fauna en flora. Ik gaf mijn vijfde klas een kaartje in de hand met daarop de blauwe wandelroute. Iets meer dan vijf kilometer zou de weg zijn, wel te verstaan wanneer er niet mis gewandeld zou worden. Jawel, het gebeurde met een kleine groepje dat opeens aan de andere kant van het Munsterbos terecht kwam. Een wandeltocht werd een ware avonturentocht. Achteraf ontsponnen zich dan ook de wildste verhalen van mogelijke wolven, nachtelijk kamperen en survivaltechnieken. Met de brede glimlach luisterde deze meester naar de wonderlijkste verhalen. Ik zou ze zelf niet beter kunnen verzinnen. Ik stelde mijn bengels natuurlijk gerust, dat je hier eigenlijk niet verloren kan lopen. Er is altijd wel iemand die je tegen komt met hond of mountainbike. Jawel, het bleek dat de gemiddelde bosbezoeker met geduld en nodige hulp de tijd vertelde en de juiste richting aanwees aan de lichtjes panikerende groep. Onderweg werd er met het speurboekje gezocht naar bosgeuren en kleuren, werd de hoogte van bomen met behulp van een tak gemeten en werd de meegebrachte plastieken zak gevuld met boomblaadjes en vruchten. Daar zou later in de klas een herbarium van worden gemaakt. Eerst het bos buiten verkennen, dan het bos binnen verder bestuderen. Het liefst in die volgorde. Ik heb wel even moeten vragen om de meegebrachte paardendrollen buiten te laten liggen. Ze hoeven van mij niet onmiddellijk de vuilnisbak in. Een paardendrol is een wereld op zich met biotoop voor heel wat andere leefgemeenschappen. Van samenwerken gesproken. Misschien dat er in de komende week met vergrootglas en pincet nog een mini-avonturentocht wordt georganiseerd.
Tijdens de middagpauze in de speeltuin, viel me op dat de meegebrachte pistolets nog steeds even plat bleken te zijn als tijdens mijn vroegere schoolreizen. Maar smakelijk werden ze vlug naar binnen gewerkt, want de speeltuin lag uitnodigend in de warme herfstzon te blinken. In de namiddag organiseerde de sportdienst van Bilzen een benkelijk toffe obstakelrun. Vooral de samenwerking was van belang om elk kind mee te krijgen over elke hindernis. Samen starten én samen aankomen was de boodschap. De kinderen en begeleiders genoten met volle en gezonde teugen van deze prachtige buitenactiviteit. Een aanrader voor de komende herfstperiode! Al moet deze meester dan nog eerst even zijn sportschoenen onderaan de kast opdissen.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.