Er zijn nog zekerheden in het leven.
Jawel, op 1 juli start de grote vakantie voor duizenden kinderen en onderwijspersoneel. Ten minste, hier in ons eigen land. In Nederland bijvoorbeeld is er verschil van regio tot regio. Als ik me niet vergis, zijn er zo drie verschillende gebieden waar er ook verschillende data worden gehanteerd. Je zal maar op de grens wonen en je buurjongen heeft al vakantie terwijl jij je boekentas nog over je schouder moet zwieren voor pakweg nog een paar weken. Maar op een ander moment is dat weer precies andersom. Omgaan met verschillen heet dat dan.
Er is bij ons ook al jaren sprake van aanpassen van zo’n lange periode vakantie. Inkorten met een paar weken en die dan verspreiden over het schooljaar. Tja, er zijn voor- en nadelen, lijkt me. Maar ik ben niet de zware discussieerder die hierover met vlaggen gaat zwaaien om mijn mening te verduidelijken, ergens voor het ministerie van onderwijs in Brussel. Gezond verstand zal moeten uitmaken of het nodig gaat zijn. Misschien dat deze afgelopen periode toch het één en ander heeft teweeg gebracht aan dat gezond verstand. Al sluipt weer de macht der gewoonte in onze dagdagelijkse activiteit. Vandaar de oproep om nog steeds je mondmasker te dragen in openbare gelegenheden, winkels en markten. Al lijkt zwemmen met zo’n ding op je gezicht niet echt handig. Dan maar veel onder water zwemmen zeker?
Heeft u ook zin in vakantie in eigen land? Of is het toch een voorzichtige reis naar het buitenland geworden? Ik ben echt benieuwd hoe het zal verlopen. Een stukje strand huren, op voorhand je reservatie vastleggen in de Efteling, Bobbejaanland of een ander pretgelegenheid.
Ik heb nog niets geboekt. O jawel, letterlijk geboekt. Ik heb nog wat werk aan het herschrijven van een eigen boek in theatervorm. Dat gaat nog een pittige puzzel worden. Dat boek viel best mee, maar het omzetten in theatertekst is toch een ander paar mouwen. Verder moeten er nog liedjes in verwerkt. Een musical dus. Het is nog wat nieuw en onontgonnen terrein, maar een uitdaging die naar mij zit te zwaaien. Ik zwaai natuurlijk met brede glimlach terug. Voorlopig toch nog.
Het is op die manier letterlijk geboekt zijn in de vakantiedagen. Verder mag ik hier en daar weer gaan vertellen. Dat is een heerlijk vooruitzicht. Zeker na die maanden zonder luisterpubliek, mijn leerlingen in de klas niet meegerekend. Die zijn immers elke dag luisterpubliek.
Ook in mijn eigen stad zijn er heerlijke initiatieven om een vakantie in eigen streek zinvol in te vullen. Een nieuwe wandelspeurtocht in het centrum van Bilzen mét een lekkere lekstok erbij, Alden Biezen met nog steeds het wonderlijke ‘Bilzen Mysteries’ op het kasteeldomein, de zomerse boekenmarkt, vertelsessies in de bieb en nog veel meer. Ik kijk er alvast naar uit om cultureel te bruinen in eigen streek.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
Jawel, op 1 juli start de grote vakantie voor duizenden kinderen en onderwijspersoneel. Ten minste, hier in ons eigen land. In Nederland bijvoorbeeld is er verschil van regio tot regio. Als ik me niet vergis, zijn er zo drie verschillende gebieden waar er ook verschillende data worden gehanteerd. Je zal maar op de grens wonen en je buurjongen heeft al vakantie terwijl jij je boekentas nog over je schouder moet zwieren voor pakweg nog een paar weken. Maar op een ander moment is dat weer precies andersom. Omgaan met verschillen heet dat dan.
Er is bij ons ook al jaren sprake van aanpassen van zo’n lange periode vakantie. Inkorten met een paar weken en die dan verspreiden over het schooljaar. Tja, er zijn voor- en nadelen, lijkt me. Maar ik ben niet de zware discussieerder die hierover met vlaggen gaat zwaaien om mijn mening te verduidelijken, ergens voor het ministerie van onderwijs in Brussel. Gezond verstand zal moeten uitmaken of het nodig gaat zijn. Misschien dat deze afgelopen periode toch het één en ander heeft teweeg gebracht aan dat gezond verstand. Al sluipt weer de macht der gewoonte in onze dagdagelijkse activiteit. Vandaar de oproep om nog steeds je mondmasker te dragen in openbare gelegenheden, winkels en markten. Al lijkt zwemmen met zo’n ding op je gezicht niet echt handig. Dan maar veel onder water zwemmen zeker?
Heeft u ook zin in vakantie in eigen land? Of is het toch een voorzichtige reis naar het buitenland geworden? Ik ben echt benieuwd hoe het zal verlopen. Een stukje strand huren, op voorhand je reservatie vastleggen in de Efteling, Bobbejaanland of een ander pretgelegenheid.
Ik heb nog niets geboekt. O jawel, letterlijk geboekt. Ik heb nog wat werk aan het herschrijven van een eigen boek in theatervorm. Dat gaat nog een pittige puzzel worden. Dat boek viel best mee, maar het omzetten in theatertekst is toch een ander paar mouwen. Verder moeten er nog liedjes in verwerkt. Een musical dus. Het is nog wat nieuw en onontgonnen terrein, maar een uitdaging die naar mij zit te zwaaien. Ik zwaai natuurlijk met brede glimlach terug. Voorlopig toch nog.
Het is op die manier letterlijk geboekt zijn in de vakantiedagen. Verder mag ik hier en daar weer gaan vertellen. Dat is een heerlijk vooruitzicht. Zeker na die maanden zonder luisterpubliek, mijn leerlingen in de klas niet meegerekend. Die zijn immers elke dag luisterpubliek.
Ook in mijn eigen stad zijn er heerlijke initiatieven om een vakantie in eigen streek zinvol in te vullen. Een nieuwe wandelspeurtocht in het centrum van Bilzen mét een lekkere lekstok erbij, Alden Biezen met nog steeds het wonderlijke ‘Bilzen Mysteries’ op het kasteeldomein, de zomerse boekenmarkt, vertelsessies in de bieb en nog veel meer. Ik kijk er alvast naar uit om cultureel te bruinen in eigen streek.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
RSS Feed
