Nee, het is geen aprilgrap. We zitten met z’n allen nog zoveel mogelijk in ons kot. Blijf in uw kot, het zal een zinnetje zijn dat ons nog lang zal achtervolgen. Maar ik probeer me er echt aan te houden. Alleen de dagdagelijkse wandeling met onze Vondel, een wekelijkse winkelbezoek en een enkele keer naar de apotheker. Verder zal er niet veel meer verplaatsing gebeuren buitenshuis. In huis daarentegen kuier ik van tuin naar bureau, van woonkamer naar de zolderkamer met boekenrek, van kelder weer naar de keuken. De ene keer om wat te zoeken, de andere keer met een stofvod of swifferdoek om het een beetje lentefris te laten ruiken. Het is een avontuur in eigen huis. Al moet ik zeggen dat het surfen naar de meest afgelegen sites ook wat heeft. Je krijgt heel wat leuke tips binnen. Met veel plezier kan ik je vertellen dat ik virtueel in het museum van moderne kunst in New York ben gaan rondwandelen. Het Moma heeft een collectie om u tegen te zeggen en zo kom je nog eens nieuwe kunstenaars en hun hersenspinsels tegen. Van de Nederlander Karel Appel tot Carl Zimmerman en honderden anderen er tussenin. Niet alleen volwassen mogen er genieten, ook kinderen krijgen de kans om te ontdekken en worden uitgedaagd om zelf aan de slag te gaan.
Ik surf verder en krijg een volledige poppentheatervoorstelling aangeboden van theater Froefroe. ‘Bambole’ is een heerlijke poppenvoorstelling voor kleuters, maar ik geniet er zelf ook van. Met een frisse dosis fantasie neemt het kleine ventje je mee in zijn avonturen met vooral de eigenzinnige eend. Jawel, mijn fantasie wordt mee geprikkeld en mijn pen kriebelt al voor een volgend verhaaltje.
Omdat Johny Voners en Liesbeth List onze aardbol hebben verlaten, surf ik op Youtube naar oude fragmenten van beide artiesten. Ik heb ooit Johny Voners mogen ontmoeten tijdens een optreden, dat hij met Janine Bischops en mijn nonkel Willy Appermont bracht. ‘Met de kop van een ander’ heette de voorstelling. Willy speelde piano en begeleidde zo hun liedjes. Heerlijke cabaret van de hoogste plank, vond ik toen al. De humor zat er als een dikke laag zoete chocopasta tussenin en vooral de vrolijke liedjesteksten vond ik prachtig. Ik heb het even opgezocht, 1980 was het jaar dat hij speelde. Dat is ondertussen veertig jaar geleden, maar ik vermoed dat dit optreden toch één van de zaadjes is geweest, waardoor ik zelf ook met muziek en liedjes bezig wilde zijn.
Liesbet List heb ik zelf nooit ontmoet. Ik heb ook geen optreden gezien van haar. Maar als de ‘Pastorale’ op de radio speelt, draai ik de geluidsknop iets meer open. Wat een magistraal nummer is dit. Een mijlpaal in onze Nederlandstalig liedjesoeuvre. Ze heeft het niet zelf geschreven, maar haar interpretatie is legendarisch. En als Liesbet ‘Brussel’ zingt, bruist de stad echt wel meer dan anders.
Verder komen er nog wat schoolsites voorbij om kinderen te blijven aanmoedigen om te lezen en leerstof te herhalen. Prima zo. Al ben ik er zeker van dat ze de echte juf en meester toch wat missen. Ik mis mijn kinderen toch wel.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
Ik surf verder en krijg een volledige poppentheatervoorstelling aangeboden van theater Froefroe. ‘Bambole’ is een heerlijke poppenvoorstelling voor kleuters, maar ik geniet er zelf ook van. Met een frisse dosis fantasie neemt het kleine ventje je mee in zijn avonturen met vooral de eigenzinnige eend. Jawel, mijn fantasie wordt mee geprikkeld en mijn pen kriebelt al voor een volgend verhaaltje.
Omdat Johny Voners en Liesbeth List onze aardbol hebben verlaten, surf ik op Youtube naar oude fragmenten van beide artiesten. Ik heb ooit Johny Voners mogen ontmoeten tijdens een optreden, dat hij met Janine Bischops en mijn nonkel Willy Appermont bracht. ‘Met de kop van een ander’ heette de voorstelling. Willy speelde piano en begeleidde zo hun liedjes. Heerlijke cabaret van de hoogste plank, vond ik toen al. De humor zat er als een dikke laag zoete chocopasta tussenin en vooral de vrolijke liedjesteksten vond ik prachtig. Ik heb het even opgezocht, 1980 was het jaar dat hij speelde. Dat is ondertussen veertig jaar geleden, maar ik vermoed dat dit optreden toch één van de zaadjes is geweest, waardoor ik zelf ook met muziek en liedjes bezig wilde zijn.
Liesbet List heb ik zelf nooit ontmoet. Ik heb ook geen optreden gezien van haar. Maar als de ‘Pastorale’ op de radio speelt, draai ik de geluidsknop iets meer open. Wat een magistraal nummer is dit. Een mijlpaal in onze Nederlandstalig liedjesoeuvre. Ze heeft het niet zelf geschreven, maar haar interpretatie is legendarisch. En als Liesbet ‘Brussel’ zingt, bruist de stad echt wel meer dan anders.
Verder komen er nog wat schoolsites voorbij om kinderen te blijven aanmoedigen om te lezen en leerstof te herhalen. Prima zo. Al ben ik er zeker van dat ze de echte juf en meester toch wat missen. Ik mis mijn kinderen toch wel.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
RSS-feed
