Suïcide is schokkend voor de omgeving en iedereen vraagt zich af wat iemand zover brengt. Kun je daar meer over vertellen?
Op jaarbasis zijn er in Vlaanderen ongeveer 1000 suïcides. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat cognitieve gedragstherapie een effectieve behandeling is bij suïcidaliteit en zelfbeschadigend gedrag. Suïcidale gedachten en ideeën worden veel gezien in combinatie met andere psychische problematiek, waaronder depressie en borderline persoonlijkheidsstoornissen.
Maar wat kun je doen? Vaak weten mensen niet wat ze moeten doen om te helpen.
Een belangrijk advies aan naasten is dat zij een open gesprek aangaan over de problemen en gevoelens die maken dat iemand suïcidaal gedrag vertoont. Uit onderzoek blijkt dat dit enorm kan opluchten en een suïcidepoging kan worden voorkomen. Concreet kunnen naasten het volgende doen:
Contact maken is de kern van het omgaan met iemand met (een vermoeden van) suïcidaal gedrag. Het is belangrijk dat het lijden van de persoon met suïcidaal gedrag wordt erkend, dat hij zich gehoord en gesteund voelt en dat er open wordt gesproken over de wens tot zelfdoding. Dit vraagt om empathie en een sfeer van vertrouwen.
En dan?
Uiteindelijk is het beste dat wanneer iemand aan suïcide denkt hem of haar bij een hulpverlener te krijgen. Ook hulpverleners zullen eerst steunen en veiligheid bieden. Daarna word gekeken wat de oorzaken zijn voor suïcidale gedachten. Dat kan te maken hebben met een zware depressie, misbruik en persoonlijkheidsproblemen.
Medicatie, cognitieve therapie of een gespecialiseerde therapie zoals schematherapie of dialectische gedragstherapie kunnen dan helpend zijn.
Op jaarbasis zijn er in Vlaanderen ongeveer 1000 suïcides. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat cognitieve gedragstherapie een effectieve behandeling is bij suïcidaliteit en zelfbeschadigend gedrag. Suïcidale gedachten en ideeën worden veel gezien in combinatie met andere psychische problematiek, waaronder depressie en borderline persoonlijkheidsstoornissen.
Maar wat kun je doen? Vaak weten mensen niet wat ze moeten doen om te helpen.
Een belangrijk advies aan naasten is dat zij een open gesprek aangaan over de problemen en gevoelens die maken dat iemand suïcidaal gedrag vertoont. Uit onderzoek blijkt dat dit enorm kan opluchten en een suïcidepoging kan worden voorkomen. Concreet kunnen naasten het volgende doen:
- Het gesprek aangaan en luisteren.
- Naar problemen, gedachten en gevoelens vragen.
- Reageren zonder te oordelen en zo proberen te begrijpen wat er in de ander omgaat.
- Laten merken dat men om die ander geeft.
- Niet meteen met oplossingen komen.
- Degene helpen om (professionele) hulp te zoeken.
- Praktische hulp en steun bieden (bijvoorbeeld zorgen voor eten, samen bewegen en helpen met de administratie).
Contact maken is de kern van het omgaan met iemand met (een vermoeden van) suïcidaal gedrag. Het is belangrijk dat het lijden van de persoon met suïcidaal gedrag wordt erkend, dat hij zich gehoord en gesteund voelt en dat er open wordt gesproken over de wens tot zelfdoding. Dit vraagt om empathie en een sfeer van vertrouwen.
En dan?
Uiteindelijk is het beste dat wanneer iemand aan suïcide denkt hem of haar bij een hulpverlener te krijgen. Ook hulpverleners zullen eerst steunen en veiligheid bieden. Daarna word gekeken wat de oorzaken zijn voor suïcidale gedachten. Dat kan te maken hebben met een zware depressie, misbruik en persoonlijkheidsproblemen.
Medicatie, cognitieve therapie of een gespecialiseerde therapie zoals schematherapie of dialectische gedragstherapie kunnen dan helpend zijn.