We hebben het vaker gehad over basisbehoeften van een mens zoals veiligheid en waardering. Hoe zit dat op het werk?
Een organisatie is geen crèche
Doe mij denken aan een gesprek ergens in het voorjaar van 2019. Ik sprak toen met een algemeen directeur van een grotere non-profitorganisatie over mijn aanstaande boek. Het idee om leiderschap te linken aan de basisbehoeften van een kind vond zij een interessante gedachte. De titel van het boek sprak haar minder aan. “Ik geef toch geen leiding aan kinderen” was haar reactie. Een terechte opmerking. Een organisatie met volwassen mensen is (meestal) geen crèche.
Tegelijk hoor je wel vaak dat problemen gaan over onveiligheid, gebrek aan waardering, geen teamgevoel e.d.
Angstcultuur
Klopt. In dit gesprek drong bij haar ook wel door dat de problemen op de werkvloer inderdaad vaak gaan over deze basisbehoeften. Wellicht herkent de luisteraar de volgende uitspraken wel: “er heerst een angstcultuur bij ons”, “ik heb het idee dat ik er niet bij hoor”, “de manager geeft geen ruimte”, “de directie zou eens duidelijker moeten zijn in wat zij willen” of “initiatief wordt hier niet gewaardeerd”. Het zijn (standaard) voorbeelden van uitingen die voortkomen uit een tekort of een teveel aan: veiligheid, waardering, verbondenheid, autonomie, spontaniteit en het stellen van grenzen.
Wat kan een manager hieraan doen?
Geen psycholoog
Ik hoor de manager al zeggen: “Maar ik ben toch geen psycholoog”. Mijn boodschap aan u is: “toch wel een beetje”. Succesvolle leiders zijn zich bewust van en werken actief met deze basisbehoeften. De prestaties en gevoelens van tevredenheid en welbevinden stijgen in uw team of organisatie door in te spelen op deze basisbehoeften.
Een organisatie is geen crèche
Doe mij denken aan een gesprek ergens in het voorjaar van 2019. Ik sprak toen met een algemeen directeur van een grotere non-profitorganisatie over mijn aanstaande boek. Het idee om leiderschap te linken aan de basisbehoeften van een kind vond zij een interessante gedachte. De titel van het boek sprak haar minder aan. “Ik geef toch geen leiding aan kinderen” was haar reactie. Een terechte opmerking. Een organisatie met volwassen mensen is (meestal) geen crèche.
Tegelijk hoor je wel vaak dat problemen gaan over onveiligheid, gebrek aan waardering, geen teamgevoel e.d.
Angstcultuur
Klopt. In dit gesprek drong bij haar ook wel door dat de problemen op de werkvloer inderdaad vaak gaan over deze basisbehoeften. Wellicht herkent de luisteraar de volgende uitspraken wel: “er heerst een angstcultuur bij ons”, “ik heb het idee dat ik er niet bij hoor”, “de manager geeft geen ruimte”, “de directie zou eens duidelijker moeten zijn in wat zij willen” of “initiatief wordt hier niet gewaardeerd”. Het zijn (standaard) voorbeelden van uitingen die voortkomen uit een tekort of een teveel aan: veiligheid, waardering, verbondenheid, autonomie, spontaniteit en het stellen van grenzen.
Wat kan een manager hieraan doen?
Geen psycholoog
Ik hoor de manager al zeggen: “Maar ik ben toch geen psycholoog”. Mijn boodschap aan u is: “toch wel een beetje”. Succesvolle leiders zijn zich bewust van en werken actief met deze basisbehoeften. De prestaties en gevoelens van tevredenheid en welbevinden stijgen in uw team of organisatie door in te spelen op deze basisbehoeften.
RSS Feed
