Opvoeden is een kunst of het is gewoon geluk? Je hoort ouders ook wel eens zeggen dat grenzen getrokken moeten worden. Hoe zit dat?
Over opvoeden valt veel te vertellen. Het is in ieder geval waar dat kinderen vooral beïnvloed worden door jongens en meisjes uit hun eigen leeftijdsgroep. Daar heb je als ouders maar deels invloed op. Tegelijk kun je als ouders wil een goed fundament leggen door de basisbehoeften van een kind goed in te vullen. Dat is ook de basis voor een goede hechting tussen ouders en kind wat erg belangrijk is. Ik heb deze behoeften al vaker in de uitzending genoemd. Maar laat ik ze toch nog eens herhalen:
Misschien ook wel een beetje uit de tijd van rust, reinheid en regelmaat. Maar het is waar dat kinderen grenzen nodig hebben. Ieder mens heeft dat overigens nodig. Ook op het werk vinden mensen het fijn als ze weten waar ze aan toe zijn, wat kan niet kan. Kinderen die te veel grenzen meekrijgen worden beperkt in hun autonomie en zelfexpressie. Dat ertoe leiden dat ze te weinig zelfwaardering ervaren, te weinig zelfstandig worden, weinig initiatief tonen, bang zijn om fouten te maken en/of emotioneel zich afsluiten/hun gevoelens niet uiten. Het is dus van belang dat ouders beseffen dat ze kinderen ruimte moeten geven. Ouders die geen ruimte geven, zijn overigens zelf vaak streng en met veel regels opgevoed. Ouders die daarentegen hun kinderen alle ruimte geven en dus geen grenzen trekken, lopen het risico op “prinsessengedrag”. Deze kinderen gedragen zich verwend, vinden dat overal recht op hebben, kunnen weinig hebben en/of vermijden conflicten. Hun frustratietolerantie is zogezegd laag. Dat zie je tegenwoordig steeds meer. Kinderen behandelen hun kinderen vaak alsof ze prins of prinses zijn.
De kunst is om balans te vinden tussen ruimte geven en grenzen stellen. Voor de ontwikkeling van je kind is dat het beste.
Over opvoeden valt veel te vertellen. Het is in ieder geval waar dat kinderen vooral beïnvloed worden door jongens en meisjes uit hun eigen leeftijdsgroep. Daar heb je als ouders maar deels invloed op. Tegelijk kun je als ouders wil een goed fundament leggen door de basisbehoeften van een kind goed in te vullen. Dat is ook de basis voor een goede hechting tussen ouders en kind wat erg belangrijk is. Ik heb deze behoeften al vaker in de uitzending genoemd. Maar laat ik ze toch nog eens herhalen:
- Veiligheid (een veilige plaats, stabiliteit, acceptatie)
- Verbondenheid met anderen (het gevoel hebben erbij te horen, kunnen delen wat je denkt en vindt)
- Autonomie (het gevoel hebben ook dingen zelf te kunnen en mogen doen, een eigen identiteit te hebben)
- Zelfwaardering (gewaardeerd worden om wie je bent en wat je kan)
- Zelfexpressie (uitdrukken van je mening en gevoelens naar anderen zonder knellende regels, spontaniteit)
- Realistische grenzen. Bij realistische grenzen leren kinderen spelregels te hanteren om met anderen om te gaan. Het gaat dan om taal af te stemmen om de ander, opkomen voor jezelf om eigen waarde te houden en leren omgaan met frustraties bij problemen.
Misschien ook wel een beetje uit de tijd van rust, reinheid en regelmaat. Maar het is waar dat kinderen grenzen nodig hebben. Ieder mens heeft dat overigens nodig. Ook op het werk vinden mensen het fijn als ze weten waar ze aan toe zijn, wat kan niet kan. Kinderen die te veel grenzen meekrijgen worden beperkt in hun autonomie en zelfexpressie. Dat ertoe leiden dat ze te weinig zelfwaardering ervaren, te weinig zelfstandig worden, weinig initiatief tonen, bang zijn om fouten te maken en/of emotioneel zich afsluiten/hun gevoelens niet uiten. Het is dus van belang dat ouders beseffen dat ze kinderen ruimte moeten geven. Ouders die geen ruimte geven, zijn overigens zelf vaak streng en met veel regels opgevoed. Ouders die daarentegen hun kinderen alle ruimte geven en dus geen grenzen trekken, lopen het risico op “prinsessengedrag”. Deze kinderen gedragen zich verwend, vinden dat overal recht op hebben, kunnen weinig hebben en/of vermijden conflicten. Hun frustratietolerantie is zogezegd laag. Dat zie je tegenwoordig steeds meer. Kinderen behandelen hun kinderen vaak alsof ze prins of prinses zijn.
De kunst is om balans te vinden tussen ruimte geven en grenzen stellen. Voor de ontwikkeling van je kind is dat het beste.
RSS Feed
