Wanneer u de eigendom van een bepaald goed aan iemand wil geven, kan u gebruik maken van de techniek van de “schenking”. Door middel van een schenking doet u gratis en onherroepelijk afstand van een bepaalde zaak ten voordele van een begiftigde die deze aanvaardt. Zo bijvoorbeeld kan u een oude klok schenken aan een buurvrouw of een bouwgrond aan uw kinderen.
In principe moet een schenking via notariële akte gebeuren. Toch is het soms mogelijk gebruik te maken van andere technieken zoals de “handgift” of de “bankgift”. Bij een handgift geeft u een roerend goed gewoon van hand tot hand en draagt u op een simpele manier de eigendom over. Zo kan u bijvoorbeeld via een handgift een antiek horloge geven aan uw beste vriend. Een bankgift veruitwendigt zich in de overschrijving van een bepaald bedrag van het rekeningnummer van de schenker naar het rekeningnummer van de begiftigde. Een woning of een bouwgrond schenken daarentegen moet steeds via een notariële akte gebeuren.
Wanneer u iets schenkt, zullen er in principe schenkingsrechten te betalen zijn aan de fiscus. De tarieven van de schenkbelasting liggen een stuk lager dan deze van de erfbelasting, waardoor de techniek van de schenking interessant kan zijn in het kader van successieplanning. Dit laatste vooral wanneer u wenst te schenken aan een vriend of een ver familielid. De schenkbelasting moet in principe betaald worden door de begiftigde, maar ook daar kan een mouw aan gepast worden. De schenker en begiftigde kunnen immers overeenkomen dat de schenker ook de schenkbelasting zal betalen.
Wanneer u evenwel roerende goederen schenkt via de techniek van de handgift of bankgift, geldt er principieel geen registratieverplichting en zal u dus niet verplicht zijn schenkingsrechten te betalen aan de fiscus. Er is wel een belangrijk addertje onder het gras bij deze schenkingsvormen: als deze schenkingen niet geregistreerd werden en de schenker overlijdt binnen de 3 jaar na de schenking, moet de schenking opgenomen worden in de aangifte van nalatenschap. Vervolgens zal dan erfbelasting verschuldigd zijn aan een hoger tarief dan de schenkbelasting.
In principe moet een schenking via notariële akte gebeuren. Toch is het soms mogelijk gebruik te maken van andere technieken zoals de “handgift” of de “bankgift”. Bij een handgift geeft u een roerend goed gewoon van hand tot hand en draagt u op een simpele manier de eigendom over. Zo kan u bijvoorbeeld via een handgift een antiek horloge geven aan uw beste vriend. Een bankgift veruitwendigt zich in de overschrijving van een bepaald bedrag van het rekeningnummer van de schenker naar het rekeningnummer van de begiftigde. Een woning of een bouwgrond schenken daarentegen moet steeds via een notariële akte gebeuren.
Wanneer u iets schenkt, zullen er in principe schenkingsrechten te betalen zijn aan de fiscus. De tarieven van de schenkbelasting liggen een stuk lager dan deze van de erfbelasting, waardoor de techniek van de schenking interessant kan zijn in het kader van successieplanning. Dit laatste vooral wanneer u wenst te schenken aan een vriend of een ver familielid. De schenkbelasting moet in principe betaald worden door de begiftigde, maar ook daar kan een mouw aan gepast worden. De schenker en begiftigde kunnen immers overeenkomen dat de schenker ook de schenkbelasting zal betalen.
Wanneer u evenwel roerende goederen schenkt via de techniek van de handgift of bankgift, geldt er principieel geen registratieverplichting en zal u dus niet verplicht zijn schenkingsrechten te betalen aan de fiscus. Er is wel een belangrijk addertje onder het gras bij deze schenkingsvormen: als deze schenkingen niet geregistreerd werden en de schenker overlijdt binnen de 3 jaar na de schenking, moet de schenking opgenomen worden in de aangifte van nalatenschap. Vervolgens zal dan erfbelasting verschuldigd zijn aan een hoger tarief dan de schenkbelasting.
RSS Feed
