Wanneer u zich naar warmere oorden begeeft, zou het kunnen dat u zo gecharmeerd bent door de plaatselijke leefwijze dat u overweegt om over te gaan tot de aankoop van een vakantiehuis in het buitenland.
Volgens de Belgische wetgeving moet er steeds een notaris tussenkomen bij de aankoop van een onroerend goed. De notaris zal er op toezien dat een verkoop volgens de wettelijke regels verloopt. In België is de verkoop van onroerende goederen immers strikt gereglementeerd. Elk land heeft evenwel zijn eigen regelgeving en niet elk land voorziet in dergelijke strikte reglementering. De rol van een notaris en vastgoedmakelaar is in het buitenland vaak ook helemaal anders. Als u zou overwegen een aankoop in het buitenland te doen, laat u zich dan ook best bijstaan door een goed gespecialiseerd juridisch raadgever ter plaatse. Deze zal bekend zijn met de plaatselijke regelgeving en gebruiken. Op die manier kan u vermijden een kat in een zak te kopen. U zal bijvoorbeeld willen vermijden om een Spaanse villa aan te kopen, waarvan achteraf blijkt dat deze niet eens legaal gebouwd werd.
Wanneer u op zoek zou gaan naar een woning in het buitenland, kan het zijn dat men u voorstelt te werken met “timesharing”. Dit is een techniek die nogal eens gebruikt wordt voor de aankoop van vakantiewoningen. Bij timesharing zal u niet alleen eigenaar zijn van de gekochte vakantiewoning, maar zijn meerdere personen tegelijk eigenaar van hetzelfde goed, al dan niet tijdelijk. Elk van deze eigenaren heeft het recht om achtereenvolgens gedurende een bepaalde beperkte wederkerende periode van het jaar het exclusief gebruik te hebben van de vakantiewoning. Stel dat u bijvoorbeeld een villa in Portugal wenst te betrekken elke 3 laatste weken van augustus, kan u dat recht via timesharing aankopen. Voor de rest van het jaar zal de Portugese villa dan gebruikt worden door de respectievelijke andere eigenaren, dan wel leegstaan. Elke eigenaar wacht op die manier dus eigenlijk zijn beurt af om een vakantie door te brengen in de aangekochte woning. Ook al lijkt timesharing een interessante vakantieformule, geeft ze vaak ook aanleiding tot wanpraktijken en bedrog. Zo zijn er bijvoorbeeld onderhouds- en beheerskosten te betalen die zeer hoog kunnen oplopen. Er bestaat weliswaar Europese alsook Belgische wetgeving om de verkoop van timesharingproducten in goede banen te leiden, doch de algemene regel “bezint eer ge begint” is hier toch wel van uitermate belang.
Volgens de Belgische wetgeving moet er steeds een notaris tussenkomen bij de aankoop van een onroerend goed. De notaris zal er op toezien dat een verkoop volgens de wettelijke regels verloopt. In België is de verkoop van onroerende goederen immers strikt gereglementeerd. Elk land heeft evenwel zijn eigen regelgeving en niet elk land voorziet in dergelijke strikte reglementering. De rol van een notaris en vastgoedmakelaar is in het buitenland vaak ook helemaal anders. Als u zou overwegen een aankoop in het buitenland te doen, laat u zich dan ook best bijstaan door een goed gespecialiseerd juridisch raadgever ter plaatse. Deze zal bekend zijn met de plaatselijke regelgeving en gebruiken. Op die manier kan u vermijden een kat in een zak te kopen. U zal bijvoorbeeld willen vermijden om een Spaanse villa aan te kopen, waarvan achteraf blijkt dat deze niet eens legaal gebouwd werd.
Wanneer u op zoek zou gaan naar een woning in het buitenland, kan het zijn dat men u voorstelt te werken met “timesharing”. Dit is een techniek die nogal eens gebruikt wordt voor de aankoop van vakantiewoningen. Bij timesharing zal u niet alleen eigenaar zijn van de gekochte vakantiewoning, maar zijn meerdere personen tegelijk eigenaar van hetzelfde goed, al dan niet tijdelijk. Elk van deze eigenaren heeft het recht om achtereenvolgens gedurende een bepaalde beperkte wederkerende periode van het jaar het exclusief gebruik te hebben van de vakantiewoning. Stel dat u bijvoorbeeld een villa in Portugal wenst te betrekken elke 3 laatste weken van augustus, kan u dat recht via timesharing aankopen. Voor de rest van het jaar zal de Portugese villa dan gebruikt worden door de respectievelijke andere eigenaren, dan wel leegstaan. Elke eigenaar wacht op die manier dus eigenlijk zijn beurt af om een vakantie door te brengen in de aangekochte woning. Ook al lijkt timesharing een interessante vakantieformule, geeft ze vaak ook aanleiding tot wanpraktijken en bedrog. Zo zijn er bijvoorbeeld onderhouds- en beheerskosten te betalen die zeer hoog kunnen oplopen. Er bestaat weliswaar Europese alsook Belgische wetgeving om de verkoop van timesharingproducten in goede banen te leiden, doch de algemene regel “bezint eer ge begint” is hier toch wel van uitermate belang.
RSS Feed
