Zo zijn beide ouders in de eerste plaats per definitie aansprakelijk voor de onrechtmatige daden begaan door hun minderjarige kinderen. Als ouder kan u enkel aan die aansprakelijkheid ontsnappen indien u een dubbel bewijs levert. Enerzijds moet u namelijk kunnen bewijzen dat u voldoende toezicht heeft gehouden op het kind, en anderzijds dat u uw minderjarig kind goed heeft opgevoed. De wetgever verwacht dus dat u als ouder toeziet op de vrijetijdsbesteding van uw kind en zijn omgang met vrienden. Het bewijs van de goede opvoeding zal niet altijd gemakkelijk te leveren zijn, temeer wanneer de feiten reeds getuigen van een slechte opvoeding, zoals bijvoorbeeld diefstal of de vernieling van gebouwen.
In de tweede plaats zijn ook onderwijzers en ambachtslieden aansprakelijk voor de daden van hun leerlingen en leerjongens, ongeacht of deze minderjarig of meerderjarig zijn. In die functie kan men enkel aan zijn aansprakelijkheid ontsnappen indien men kan bewijzen dat de daad van de leerling onmogelijk kon worden voorkomen.
Tot slot zijn de aanstellers nog aansprakelijk voor hun aangestelden. We bespraken in een vorige aflevering ook al dat een werkgever steeds aansprakelijk is voor de fouten van zijn werknemers voor zover zij die begaan in de uitoefening van hun functie. Het verschil met de ouders, onderwijzers en ambachtslieden bestaat erin dat aanstellers zich nooit van hun aansprakelijkheid kunnen bevrijden. Zij zullen met andere woorden steeds aangesproken kunnen worden tot betaling van een schadevergoeding, ook indien zij de fout van hun aangestelde op geen enkele manier hebben kunnen beletten.