Er bestaan geen vaste kostenberekeningsregels of vaste tarieven. Het komt er dus op aan duidelijke afspraken te maken vanaf het begin.
In de eerste plaats zal uw advocaat een ereloon aanrekenen voor de prestaties die hij of zij levert. De advocaat beoefent immers een vrij beroep. De advocaat mag zelf bepalen hoe hoog het ereloon is, voor zover het niet onredelijk hoog of onredelijk laag is.
Er zijn verschillende manieren om het ereloon te berekenen. Doorgaans wordt er gewerkt aan een uurtarief; u betaalt een bepaald bedrag per uur dat de advocaat aan uw zaak werkt. Hierbij kan het bedrag bijvoorbeeld hoger zijn naargelang de aard van de zaak, de moeilijkheidsgraad of de specialisatie van de advocaat.
Daarnaast is het ook mogelijk dat er gewerkt wordt voor een bepaald percentage van de waarde van de zaak of dat er een vast bedrag overeengekomen wordt.
In de praktijk kan het soms ook zijn dat men werkt met een soort van “abonnement” indien u voor verschillende zaken een beroep doet op eenzelfde advocaat.
In België is het evenwel niet toegelaten dat er gewerkt wordt met een “no cure, no pay” systeem. Men kan met andere woorden niet overeen komen dat er helemaal geen vergoeding aan de advocaat verschuldigd is, indien u de zaak zou verliezen.
Naast het ereloon rekent een advocaat ook een aantal werkingskosten of gemaakte kosten aan. Zo dient er bijvoorbeeld een vergoeding betaald te worden voor brieven, telefoons, verplaatsingskosten, kopies, enz.
Een advocaat zal voor dit alles een gedetailleerde factuur opstellen. Regelmatig zullen er ook voorschotten gevraagd worden. Op de facturen is de advocaat verplicht 21% btw aan te rekenen, gezien hij een dienstverlener is in de zin van de btw-wetgeving.
Als er een gerechtelijke procedure gevoerd moet worden, dient u er ook rekening mee te houden dat er bijkomende gerechtskosten kunnen zijn. Zo zullen er bijvoorbeeld bijkomende kosten zijn indien er beroep gedaan wordt op een gerechtsdeurwaarder om een dagvaarding te betekenen of zullen er rolrechten betaald moeten worden bij de neerlegging van een verzoekschrift. De rechter kan ook besluiten tot de aanstelling van een deskundige die geprovisioneerd moet worden. Verder is er nog de “rechtsplegingsvergoeding”; dit is een vergoeding die door de rechter toegekend wordt aan de partij die gelijk krijgt, en die te betalen is door de verliezende partij. De rechtsplegingsvergoeding is een tegemoetkoming in de advocatenkosten van de in het gelijk gestelde partij. U moet er wel rekening mee houden dat dit een forfaitaire tegemoetkoming is, waarvan de bedragen wettelijk zijn vastgelegd. Het betekent dus niet dat de verliezende partij de gehele factuur moet betalen van de advocaat van de in het gelijk gestelde partij.
We kunnen dus besluiten dat u er goed aan doet duidelijke afspraken te maken met uw advocaat op het moment dat u hem raadpleegt en een contract af te sluiten met uw advocaat waarin de gemaakte afspraken schriftelijk worden vastgelegd. Het komt er op aan latere discussies te vermijden.