Het was afgelopen zaterdag een komen en een gaan van amateurwielrenners en -rensters in onze straat. Mijn hond en ik moesten deze keer extra opletten om veilig de straat over te wandelen en geen spreekwoordelijke stokken in de wielen te steken van deze zaterdag-fietsers. Het viel me op dat, ongeacht de grootte van het groepje dat bij elkaar fietste, dat het volume van de stem gelijk bleef. Hard, héél erg hard en volgens mij niet nodig voor dit aantal decibels. Zo hoorde ik al van ver, dat de ene een boterham met kaas in zijn lunchzakje had zitten. De andere kakelde vrolijk terug, dat hij een rijstvlaaike had meegenomen. Ik bedacht dat beide voedselpakketjes op deze rug een opwarming gingen krijgen die dag. De temperatuur zou gaan stijgen tot pakweg 22 graden en in de zon waarschijnlijk nog wat meer. Gesmolten kaas en een rijstvlaai met een hogere zuurtegraad dan nodig. Ik gunde het de mannen dan maar als ontbijt en als proteïnebom voor de dag die moest gaan komen. Ze hadden er zin in, dat was duidelijk. De fietsen blonken, de kuiten stonden gespannen, evenals heel wat buiken bij menig amateur. Moet kunnen, als er maar gefietst wordt, klinkt het motto. Van strak in het zwarte pak tot in de regenboogkleuren. Zouden ze ook gesponsord worden door al die merken die op hun uitrusting gedrukt staat? Van hard parket tot zacht badstoffabrikant, van bank tot goksitespecialist. Al moet deze laatste toch stilletjes aan vervangen gaan worden, omdat het niet meer mag: sponsoring door sites die aanzetten om te gokken. Het moet bij amateurs toch een centje in het laatje brengen, omdat ze niet zo snel fietsen en zo de reclameboodschap duidelijker leesbaar is. Lijkt me logisch dat er dan financieel over de brug gekomen wordt door die bedrijven. Maar ik weet er eerlijk gezegd helemaal niets van. Het kan evengoed dat de uitrusting al op voorhand bedrukt is, en dat je er zelfs nog voor moet betalen om hun reclame te mogen dragen. Dat kan ook.
Ik maakte de link bij het voorbijfietsen van de tientallen amateurs naar de taalpuriteinen. Vanwaar komt nu dat woord ‘fiets’? Iemand moet het toch op een moment hebben bedacht, zeker toen het ding werd uitgevonden. Eerst zonder de ketting en eerder een volwassen loopfietsje. Vélocipède of zo, als het in het Franstalige deel werd bedacht. Of in het Engels ‘boneshaker’ omdat er met het metalen frame op een hobbelig parcours haast niet mee te fietsen viel. Je hield er vooral veel hoofdpijn én een pijnlijk achterwerk aan over. Maar dan naar ons woord fiets? Ik hoorde onlangs dat er maar liefst acht verschillende meningen zijn over de oorsprong van de naam. Van klanknabootsing tot de naam van de fietsenhandelaar Viets uit Wageningen aan het einde van de 19e eeuw én ons eigenste Limburgs waar fiet-sen snel lopen betekent. En zo weer terug tot het Frans vite. We zullen het nooit zeker weten. Alleen dat mijn hond er niet zo dol op is. Vooral op de klanknabootsing kan hij zich behoorlijk druk maken. Ik heb hem gerustgesteld en een rustig plekje voor hem uitgezocht, zodat hij zijn soupappeke even kon gebruiken. De rust keerde wonderbaarlijk snel terug.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
Ik maakte de link bij het voorbijfietsen van de tientallen amateurs naar de taalpuriteinen. Vanwaar komt nu dat woord ‘fiets’? Iemand moet het toch op een moment hebben bedacht, zeker toen het ding werd uitgevonden. Eerst zonder de ketting en eerder een volwassen loopfietsje. Vélocipède of zo, als het in het Franstalige deel werd bedacht. Of in het Engels ‘boneshaker’ omdat er met het metalen frame op een hobbelig parcours haast niet mee te fietsen viel. Je hield er vooral veel hoofdpijn én een pijnlijk achterwerk aan over. Maar dan naar ons woord fiets? Ik hoorde onlangs dat er maar liefst acht verschillende meningen zijn over de oorsprong van de naam. Van klanknabootsing tot de naam van de fietsenhandelaar Viets uit Wageningen aan het einde van de 19e eeuw én ons eigenste Limburgs waar fiet-sen snel lopen betekent. En zo weer terug tot het Frans vite. We zullen het nooit zeker weten. Alleen dat mijn hond er niet zo dol op is. Vooral op de klanknabootsing kan hij zich behoorlijk druk maken. Ik heb hem gerustgesteld en een rustig plekje voor hem uitgezocht, zodat hij zijn soupappeke even kon gebruiken. De rust keerde wonderbaarlijk snel terug.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
RSS Feed
