Ken je die uitdrukking: Een ongeluk komt nooit alleen. Ik heb geen idee waar dit vandaan komt. Een logische verklaring zoeken voor iets wat toevallig voorkomt, lijkt me ook wat tijdverlies. Tenzij je natuurlijk ervan uitgaat, dat toeval niet bestaat, of toch tenminste, niet altijd en overal. De uitdrukking ‘een ongeluk komt nooit alleen’, doemde afgelopen week toch even op. Het begon met een ongelukje bij het poetswerk. Een deksel van een oude vaas glipte uit de handen, stuiterde op de bovenrand van mijn computer met als gevolg: een barst in het scherm. Zeer vervelend natuurlijk als je naar een scherm moet kijken waar een barst hinderlijk de bovenste regels van je tekst dubbel doet zien. De dag erna stond mijn wagen geparkeerd bij een openbaar gebouw. Een oudere dame probeerde uit te rijden vanaf haar parkeerplek. Ze hield nauwgezet een betonnen paaltje in het oog maar vergat daarbij te kijken rondom haar auto. U heeft het al begrepen. Ze botste tegen de zijkant van mijn wagen aan, met als gevolg een stevige deuk boven mijn rechter achterwiel. Gelukkig was het maar blikschade en werden de nodige documenten ingevuld, zij het met wat bibbervingertjes van de oude dame. Of ze deze ook al had, voor de botsing tussen de twee wagens, dat weet ik niet zeker. Ik was al blij dat ze niet zondermeer was weggereden, met de smoes dat ze niets gezien of gehoord had van de aanrijding. Want dat gebeurt wel eens meer, zoals u zeker wel al hebt vernomen of in het slechtste geval al zelf hebt meegemaakt. Pas op, we zijn er nog niet. De volgende dag kwamen mijn vrouw en ik terug thuis van een etentje met vrienden. Onderweg overviel ons een voorspelde regenbui. We zaten gelukkig droog in onze wagen en reden zo voorzichtig mogelijk weer naar huis. Er zat al een bluts in mijn carrosserie, weet je wel. Terug thuis liet ik een laatste keer onze hond buiten. Toen hij terug binnenliep, bleef hij zitten op het tapijt en keek naar omhoog. Hij schudde zijn kop en huppelde toen verder. Toen zag ik het. Van bovenaf langs de koepel van het platte dak, druppelde het regenwater naar beneden en spatte op de vloer uit elkaar. Hoe kan zoiets gebeuren? Dit dak heeft al twee extra toplagen gekregen, omdat er al een keertje een lek moest dichtgemaakt worden. Nu bleek het langs de koepel naar binnen te sijpelen. Je hoort het, beste luisteraar, een ongeluk komt niet alleen. Ze waren deze keer met z’n drieën op een rij. Ik hoop van harte dat er geen vierde keer komt. Drie keer is scheepsrecht en het spelletje ‘vier op een rij’ kan ik deze keer missen als kiespijn. Gelukkig is er verzekering, is er niemand gewond of erger, zijn er enkel blik- en waterschade. Het is uiteraard een geloop en gedoe, maar het komt zeker weer in orde.
Ondertussen kijk in een beetje bezorgd naar boven, terwijl ik mijn dagboek schrijf. Ik hoor een pittige regenvlaag tikken tegen de koepel op mijn bureau. Als het weer gaat binnensijpelen, die waterstroom, krijgen we misschien na verloop van tijd een binnenzwembad. Dat is niet voorzien en dat hou ik ook liever zo. Mocht ik ooit willen gaan zwemmen, vind ik onze Kimpel een meer dan waardig alternatief.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
Ondertussen kijk in een beetje bezorgd naar boven, terwijl ik mijn dagboek schrijf. Ik hoor een pittige regenvlaag tikken tegen de koepel op mijn bureau. Als het weer gaat binnensijpelen, die waterstroom, krijgen we misschien na verloop van tijd een binnenzwembad. Dat is niet voorzien en dat hou ik ook liever zo. Mocht ik ooit willen gaan zwemmen, vind ik onze Kimpel een meer dan waardig alternatief.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
RSS Feed
