6 MAART 2024

De wereld is behoorlijk veranderd, vindt u ook niet? Dat komt volgens mij natuurlijk aan de ene kant, omdat ik veel meer verleden tijd heb om terug te kijken en om mee te vergelijken. Aan de andere kant is het tempo van verandering echt wel pittig. Technische evolutie gaat aan een razend tempo, de computerwereld holt ernaast alsof haar leven ervan afhangt. En daar loopt deze meester dan tussenin. Het is te zeggen, hij staat erbij en kijkt ernaar. Zo kregen we onlangs op school een cursus ict tussen de kiezen gestoken. Knabbelen meester, slikken meester. Dat gevoel had ik er wat bij. Het aanbod was zeker niet verkeerd, maar ik stelde me voortdurend de vraag wat ik ermee moest aanvangen. ‘Onbekend is onbemind’ is een spreekwoord dat hier opdoemt. Maar toen de cursus stilaan verteerd was en daarmee dus gekend, was mijn liefde voor dit onderdeel écht niet groter geworden. Het was eerder een besef, dat het voor mij tijdverlies was. Je hebt dat gevoel ongetwijfeld ook wel eens, wanneer je naar een trailer van een film kijkt, dat je wilt overtuigen om te gaan kijken. Je installeert je in je salonnetje, met een glaasje en knabbels en start de film. Maar gaandeweg krijg je het gevoel dat het knippen en plakken van de regisseur voor deze trailer veel meer tijd en inzicht heeft gevergd, dan de flutfilm waar je naar aan het kijken bent. Dan wordt het kiezen. Ga ik verder kijken tot het einde, om mijn vermoeden te bevestigen? Jawel, dit was een film bekijken met héél veel tijdverlies. Of ga je halverwege toch iets anders doen? Mijn tijd dus nuttiger besteden. Ik bekeek onlangs zo’n film over een storm in Florida waarbij een vader en dochter onder hun huis terechtkwamen. Maar daar bleken ook nog een aantal behoorlijk agressieve alligators te zitten, met een behoorlijk hongertje. Maar als een aanval van zo’n gigantische joekel met meer dan honderd vlijmscherpe tanden in zijn bek, in beeld komt als woest en wild, maar even later blijkt dat die gebeten arm een schampschotje heeft, ga ik steigeren. Als dan ook nog onder water wordt gezwommen door de voormalige zwemkampioene met die gehavende arm en even later blijken de bloedsporen nog precies dezelfde te zijn, moet ik écht wel afhaken. Dit is er niet een beetje over, maar met de haren erbij gesleurd. Gelukkig had de mini ict-cursus iets minder drastische resultaten. Ondertussen kan ik op internet iets beter mijn weg terugvinden in een digitale agenda en begrijp ik wat er achter drie puntjes onder elkaar te vinden is. Dat had ik trouwens ook wel met trial en error kunnen te weten
komen. Maar ja, de tweehonderd minuten moesten gevuld worden met kennis die er al dan niet toe doet.
Zo was ik echt blij met mijn ega samen, in de woonkamer, toen ze begon aan een leesreeks. Zij zat in de relax met haar boek, ik aan de overkant met mijn tablet. We kozen allebei voor een stil huis, geen muziek op de achtergrond, geen draaiende wasmachine in de verte. En wanneer ik dan om de zoveel minuten een blad hoorde omdraaien van haar boek, vond ik dat een fantastisch geluid. Een echte aanrader.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.