Heb je ooit al gehoord van een broodje aap verhaal? Misschien zegt de Engelse uitdrukking ‘urban legends’ je iets meer? Het zijn verzonnen verhalen, gebaseerd op een spannende gebeurtenis, iets komisch of zo bijzonder, dat er wel een verhaal moet uit ontstaan. Je hoort zo’n verhaal, je vertelt het door, maar hebt geen idee waar het vandaan komt, of het echt waar is, of een klein beetje. Toch vertel je het door en voegt er meestal nog iets extra aan toe. Dat hoort er een beetje bij en zo wordt het een stevig broodje. Broodje aap is verzonnen door de schrijfster Portnoy, die in de jaren zeventig een boek publiceerde met een aantal legendes. Ze noemde haar boek ‘Broodje Aap’. Waar die naam dan weer vandaan komt, is ook een broodje aap, dus ik heb geen idee of het waar is. Waarschijnlijk niet.
Wat ik nu vertel is niet waar. Niet waar, dus. Twee jonge toeristen gaan in Australië op trektocht met een gehuurde pick-up. Onderweg drinken ze een paar biertjes te veel, maar rijden verder. Tot ze een over huppelende kangoeroe aanrijden. Gelukkig is het dier niet te erg gewond, maar ze halen het van de weg en doen de kangoeroe een jas aan. Eentje van de twee wil een grappige foto maken, haalt zijn fototoestel boven, maar dan hupt het dier er vandoor. Hij neemt zo de paspoorten, het geld en de autosleutels van de toeristen mee in de bush. Vier dagen later wordt het tweetal, uitgehongerd en dorstig, teruggevonden door de Australische politie. Dit verhaal is dus niet waar. Ook niet waar is dat er op het schiereiland Kola een gat is geboord, zo diep, dat ze de Hellpoort hebben bereikt. Dat is tenminste zo beweerd op een radiozender door de Noorse leraar Rendalen, zo’n dertig jaar geleden. Al verklaart de leerkracht dat het wel degelijk is verzonnen, zoeken onderzoekers nog steeds naar dit befaamde hellegat. En nee, de zangeres Amanda Lear, liefje van de schilder Salvator Dali, is geen man. Ze is wel degelijk een vrouw. Het broodje aap verhaal dat zij zelf heeft bedacht en verspreid, heeft haar echt jaren achtervolgd. Ze zou als man zijn geboren, maar na een operatie als vrouw door het leven gaan. Haar lage stem zou wel nog een overblijfsel zijn van de mannelijke hormonen. Het heeft haar geen windeieren gelegd, dat mysterieuze verhaaltje. Haar fijne optrekje in Zuid-Frankrijk is daar een getuige van, al beweert de dame dat ze het geld tegenwoordig niet meer over de balk gooit. Ze koopt tegenwoordig veel liever een stevige boom voor in haar riante tuin, dan een enkellange nertsmantel. Het mag ook een oude, knoestige olijfboom zijn. Daar is zeker ook nog plaats voor, beweert ze. Om haar eigen broodje aap verhaal fotografisch te moeten weerleggen, heeft ze hemel en aarde moeten bewegen. Ach, ik geloof hem wel op zijn woord.
Ik probeer zo goed als ik kan, de broodje aap verhalen rond het vaccin, die op dit moment de ronde doen, te filteren. Wat is er waar, wat niet? Wat een hoop nonsens wordt er toch rondgebazuind. Ik ben nog steeds aan het filteren, dat is broodnodig. Maar deze meester is werkelijk een meester in het filteren. Dat laatste is op zijn beurt misschien wel weer een broodje aap verhaal.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
Wat ik nu vertel is niet waar. Niet waar, dus. Twee jonge toeristen gaan in Australië op trektocht met een gehuurde pick-up. Onderweg drinken ze een paar biertjes te veel, maar rijden verder. Tot ze een over huppelende kangoeroe aanrijden. Gelukkig is het dier niet te erg gewond, maar ze halen het van de weg en doen de kangoeroe een jas aan. Eentje van de twee wil een grappige foto maken, haalt zijn fototoestel boven, maar dan hupt het dier er vandoor. Hij neemt zo de paspoorten, het geld en de autosleutels van de toeristen mee in de bush. Vier dagen later wordt het tweetal, uitgehongerd en dorstig, teruggevonden door de Australische politie. Dit verhaal is dus niet waar. Ook niet waar is dat er op het schiereiland Kola een gat is geboord, zo diep, dat ze de Hellpoort hebben bereikt. Dat is tenminste zo beweerd op een radiozender door de Noorse leraar Rendalen, zo’n dertig jaar geleden. Al verklaart de leerkracht dat het wel degelijk is verzonnen, zoeken onderzoekers nog steeds naar dit befaamde hellegat. En nee, de zangeres Amanda Lear, liefje van de schilder Salvator Dali, is geen man. Ze is wel degelijk een vrouw. Het broodje aap verhaal dat zij zelf heeft bedacht en verspreid, heeft haar echt jaren achtervolgd. Ze zou als man zijn geboren, maar na een operatie als vrouw door het leven gaan. Haar lage stem zou wel nog een overblijfsel zijn van de mannelijke hormonen. Het heeft haar geen windeieren gelegd, dat mysterieuze verhaaltje. Haar fijne optrekje in Zuid-Frankrijk is daar een getuige van, al beweert de dame dat ze het geld tegenwoordig niet meer over de balk gooit. Ze koopt tegenwoordig veel liever een stevige boom voor in haar riante tuin, dan een enkellange nertsmantel. Het mag ook een oude, knoestige olijfboom zijn. Daar is zeker ook nog plaats voor, beweert ze. Om haar eigen broodje aap verhaal fotografisch te moeten weerleggen, heeft ze hemel en aarde moeten bewegen. Ach, ik geloof hem wel op zijn woord.
Ik probeer zo goed als ik kan, de broodje aap verhalen rond het vaccin, die op dit moment de ronde doen, te filteren. Wat is er waar, wat niet? Wat een hoop nonsens wordt er toch rondgebazuind. Ik ben nog steeds aan het filteren, dat is broodnodig. Maar deze meester is werkelijk een meester in het filteren. Dat laatste is op zijn beurt misschien wel weer een broodje aap verhaal.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
RSS Feed
