Hoe sterk iemand in zijn of haar schoenen staat, kan je het best weten, wanneer je zelf in gelijkaardige situatie terecht bent geweest of misschien nog bent. Je hoort zo vaak, via allerlei kanalen, dat er over anderen wordt gesproken, geroddeld, veroordeeld zelfs. Hoe groter de oppervlakkige kennis ter zake, hoe groter de veroordeling lijkt het wel. ‘Waar rook is, is vuur,’ orakelt het gezegde. Oh ja? Ik vergelijk het met het aansteken van een bbq. Daar komt vaak heel wat rook aan te pas, maar of je dit nu het spreekwoordelijke vuur kan noemen. Nee, daar twijfel ik toch echt aan. Uiteraard kan het zijn, dat er rook opduikt en er écht wel vuur ontstaan is. Maar net het gezond boerenverstand moedigt een mens toch aan om precies dat vuur te gaan blussen om erger te voorkomen, niet? Elk redelijk denkend mens probeert dat vuur onder controle te houden, tenzij je pyromaan bent. Dan hou je net van dat vlammengeweld en staat ernaast te blazen om het wat aan te wakkeren. Dat idee heb ik wel eens bij de roddelrubriek, die mensen zo graag ter harte nemen. Zo zijn zij de sociale pyromanen, die zo graag het vuur bij anderen zien branden. Wakker het aan, laat het in as opgaan, branden die handel. In de middeleeuwen werden de heksenjachten op deze manier ook aangepord door verdachtmakingen. Daar stond je dan, als betichte aan de kant, als éénling aan de zijlijn. Je werd monddood gemaakt door de wijzende vingers en de beschuldigingen die als één grote steen naar je toe werden gerold. Er was geen ontkomen aan. Bij de berechting kreeg je een eerlijke kans. Oh ja, als je niet bleef bovendrijven in de ijskoude rivier, met een steen aan je enkels gebonden uiteraard, dan was je géén heks. Voila, case closed. Maar of je daar als onschuldige burger mee verder kon, daar heb je geen briefje bij nodig.
Hoe je het verschil kan maken? Niet meedoen met de rest. ‘Borstel je eigen stoep,’ zei mijn oma, ‘dan is de hele straat schoon.’ Tenminste, als iedereen dat ook zo belangrijk vindt. Het gevoel hebben, dat er toch naar je gekeken wordt, of net niet. Dat je vermeden wordt voor een gesprek, dat een hoofd zich omdraait als je voorbij wandelt, dat moeten heel wat mensen meemaken. Jawel, dat overkomt me ook wel eens. Gelukkig niet te vaak. Maar het mechanisme dat dan in je gedachten in werking schiet, is een ratelend gevaar. Je hebt de neiging om met gelijkaardig zwaard terug te vechten, om pijl en boog boven te halen en terug te schieten. Om je tong om te smeden tot een tweesnijdend mes
dat met woorden anderen kan neerhalen. Wijze woorden maken een schild, gelukkig maar. Mijn moeke zal het bevestigen: ‘geen kwaad met kwaad vergelden. Verdraag en ga verder.’ Wat een wijze woorden heb ik toch meegekregen van haar. Het maakt een mens heel wat gelukkiger op langere termijn. Ik weet er alles van.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
Hoe je het verschil kan maken? Niet meedoen met de rest. ‘Borstel je eigen stoep,’ zei mijn oma, ‘dan is de hele straat schoon.’ Tenminste, als iedereen dat ook zo belangrijk vindt. Het gevoel hebben, dat er toch naar je gekeken wordt, of net niet. Dat je vermeden wordt voor een gesprek, dat een hoofd zich omdraait als je voorbij wandelt, dat moeten heel wat mensen meemaken. Jawel, dat overkomt me ook wel eens. Gelukkig niet te vaak. Maar het mechanisme dat dan in je gedachten in werking schiet, is een ratelend gevaar. Je hebt de neiging om met gelijkaardig zwaard terug te vechten, om pijl en boog boven te halen en terug te schieten. Om je tong om te smeden tot een tweesnijdend mes
dat met woorden anderen kan neerhalen. Wijze woorden maken een schild, gelukkig maar. Mijn moeke zal het bevestigen: ‘geen kwaad met kwaad vergelden. Verdraag en ga verder.’ Wat een wijze woorden heb ik toch meegekregen van haar. Het maakt een mens heel wat gelukkiger op langere termijn. Ik weet er alles van.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
RSS Feed
