14 februari 2024

Mag ik u, beste luisteraar, vooreerst een heel hartelijke Valentijnsdag toewensen. Ik doe op deze manier misschien een beetje mee met de commercialisering van een oud gebruik. Maar als ik hiermee de extra aandacht voor een geliefde in de kijker mag zetten, doe ik dat uiteraard heel graag. Wat dacht je van een cadeautje, een bosje bloemen of kaartje? Of een gedichtje, dat wordt meestal wel erg geapprecieerd. Mijn ega en ik zijn niet Valentijnig, toch niet op die bewuste 14e februari. We vieren dat liever op een andere, meer verrassende en onverwachte dag. Zeg maar op 18 februari bijvoorbeeld, omdat er dan mooie bloemetjes te vinden waren, onderweg naar huis. Of op 13 januari, omdat er toen net een doos heerlijke pralines in het etalageraam stonden. Van verrassing gesproken, als je met zo’n cadeautje thuiskomt. Natuurlijk is er op die toevallige dag geen Heilige Valentijn geboren, alsof dat met zekerheid gebeurd zou zijn op die 14e februari. Ook niet de oude Lupercalia, een Romeins vruchtbaarheidsfeest, is een vaststaand feit op die dag. Het oude gebruik is er al lang niet meer. Toen mochten op een briefje, de namen van alle ongehuwde jonge vrouwen in een grote kom gegooid worden. Ongehuwde mannen mochten dan om de beurt een naam trekken. Zo werd je op het feest elkaars partner. Maar de heilige pauselijke vinger van Gelasius ging in 496 heen en weer van: nee, nee. Hij stak er een welgemeend en devoot stokje voor. Geen heidens feest, weerklonk het uit Rome. Al vond de Engelse dichter Chaucer het toch wel tof op Valentijn. Hij rijmde als volgt: ‘Want dit was op Sint-Valentijnsdag, als elke vogel daar zijn maatje komt kiezen.’ En u weet het, beste luisteraar, ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. Hoe u, luisteraar het feest wilt doorbrengen, laat ik geheel aan de eigen fantasie en creativiteit over. Misschien is het, met al die boerenbetogingen van de afgelopen dagen, wel een idee om in navolging van de Hindu-gemeenschap van regering Modi een ‘koe-knuffel-dag’ te organiseren. Zo voelen die dieren zich niet in de steek gelaten als de baas moet gaan betogen en een paar dagen wegblijft. Het is maar een idee.
Ondertussen zwaaien de lange grashalmen in de tuin de overduidelijke boodschap om gesnoeid te willen worden. Of ze willen een lentekapsel krijgen. Tintelen jouw groene vingers al? Worden de snoeischaren al ingeolied? Wordt het wieltje van de kruiwagen weer opgepompt? Geef
je de groene container een nawinterse schrobbeurt? Als ik dit lijstje zo lees, weet ik wat me te doen staat. In het beste geval, ben ik er ondertussen al mee begonnen… stel je voor.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.