Ik kreeg van Frank Daenen, één van de illustratoren van mijn boeken, een uitnodiging. Of ik zin had om naar de bieb van Genk te komen voor een bijzondere vertelling. Frank had samen met schrijfster Siska Goeminne een boek gemaakt voor kleuters uit het Genkse. De bieb had deze opdracht gegeven aan het tweetal om taal, voorlezen en plezier in taal te promoten in de ruime biebse omgeving. Er wordt in het onderwijs heel vaak gewezen naar de achteruitgang van de kwaliteit van taal en taalontwikkeling bij kinderen. Dat wijzen ernaar is één ding, er een oplossing voor vinden is een ander paar mouwen. Er worden studies bedacht en uitgevoerd om na te gaan wat er nu mis is gegaan in het onderwijs en dit over heel het land en in alle gelederen en zuilen. De resultaten zijn inderdaad pijltjes naar beneden en roodgekleurde vakken die wijzen op een achteruitgang. Ik sta ook midden in dat onderwijsveld, maar kan niet onmiddellijk verklaren waar het vandaan komt. Doorheen de jaren zie je veranderingen van het logge onderwijsschip, aanpassingen in de leerlijnen, leerstof en bijkomende vakken. Van taal tot computer tot wiskunde en wereldburgerschap bijvoorbeeld. De hoeveelheid is zienderogen toegenomen. Dat wil natuurlijk ook zeggen dat je minder tijd kan steken in de andere dingen. Doorheen de jaren is er één ding zeker gebleven: je hebt niet meer uren tijd gekregen om in de school met je kinderen te besteden. Een dag heeft evenveel uren als pakweg dertig jaar terug. Het tempo echter moest wel omhooggaan om die hoeveelheid leerstof te verwerken. Mix dat tempo met die hoeveelheid, dan krijg je minder diepgang, kan niet anders. Net bepaalde onderdelen van taal vragen om diepgang. Leren lezen doe je niet hor snor. Daar is herhaling voor nodig. De techniek in de vingers krijgen, daar is ook herhaling voor nodig. Laat het net dat zijn wat er heel wat minder voor handen is. Daar hoef ik echt geen tekeningetje bij te maken, toch?
Ik merkte dat Frank dat gedaan had in zijn nieuwste boek ‘Leesje en Wurm’. Het staat boordevol met zoekprentjes, bekende sprookjesfiguren en andere boekenhelden. Daarbij is het boek ook omkeerbaar. Dat is elk boek toch, hoor ik je fluisteren. Klopt, maar bij het omkeren, kan je opnieuw een verhaal lezen. Eerst dat van Leesje, omgekeerd dat van Wurm. En halverwege komen ze elkaar natuurlijk tegen. Logisch, want verhalen verbinden.
Dat is ook wat de bieb probeert te verwezenlijken. Boeken en mensen, mensen en boeken, verhalen op papier of digitaal en verhalen van en voor levende individuen. Het is een avonturentocht waar er gestimuleerd wordt om plezier in lezen weer terug te vinden. Dat is nu inderdaad ver zoek. Wanneer heb je nog een keertje tijd genomen om achterover in een luie zetel te duiken in één of ander boek? Tijdens de pandemie misschien? Of waren het toch de wandelschoenen die het haalden? Ook goed natuurlijk. Een gezond lichaam. Maar laat de Oude Grieken daar nu ook een gezonde geest in zetten. Een gezonde geest in een gezond lichaam. Je kan er de Olympische spelen mee winnen, volgens hen. Ik loop jammer genoeg geen 100 meter in 10 seconden. Ik lees wel 100 woorden in eh.. klein momentje.. even timen… jawel in 18 seconden. Niet hardop gelezen, maar in gedachten. Als ik het in 10 seconden kan, hoor ik tot de wereldtop. Maar nee, dat is niet mijn ambitie. Als er maar gelezen wordt, met veel goesting. Dat mag van mij ook best heerlijk kuierend of op je kousenvoeten zijn.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
Ik merkte dat Frank dat gedaan had in zijn nieuwste boek ‘Leesje en Wurm’. Het staat boordevol met zoekprentjes, bekende sprookjesfiguren en andere boekenhelden. Daarbij is het boek ook omkeerbaar. Dat is elk boek toch, hoor ik je fluisteren. Klopt, maar bij het omkeren, kan je opnieuw een verhaal lezen. Eerst dat van Leesje, omgekeerd dat van Wurm. En halverwege komen ze elkaar natuurlijk tegen. Logisch, want verhalen verbinden.
Dat is ook wat de bieb probeert te verwezenlijken. Boeken en mensen, mensen en boeken, verhalen op papier of digitaal en verhalen van en voor levende individuen. Het is een avonturentocht waar er gestimuleerd wordt om plezier in lezen weer terug te vinden. Dat is nu inderdaad ver zoek. Wanneer heb je nog een keertje tijd genomen om achterover in een luie zetel te duiken in één of ander boek? Tijdens de pandemie misschien? Of waren het toch de wandelschoenen die het haalden? Ook goed natuurlijk. Een gezond lichaam. Maar laat de Oude Grieken daar nu ook een gezonde geest in zetten. Een gezonde geest in een gezond lichaam. Je kan er de Olympische spelen mee winnen, volgens hen. Ik loop jammer genoeg geen 100 meter in 10 seconden. Ik lees wel 100 woorden in eh.. klein momentje.. even timen… jawel in 18 seconden. Niet hardop gelezen, maar in gedachten. Als ik het in 10 seconden kan, hoor ik tot de wereldtop. Maar nee, dat is niet mijn ambitie. Als er maar gelezen wordt, met veel goesting. Dat mag van mij ook best heerlijk kuierend of op je kousenvoeten zijn.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
RSS Feed
