Er is zo’n uitdrukking: ‘gewonnen tijd’ en daar mag je dan extra van genieten of invullen zoals je dat zelf wenst. Afgelopen zondag had ik zo’n gewonnen paar uurtjes. Omwille van een dubbele boeking waar ik mocht spelen, kreeg ik opeens een paar uur om zelf in te vullen naar believen. Een fijn geschenk bij een misverstand, mag je het noemen. Waar het precies is misgelopen, daar lig ik niet echt wakker van. Artiesten komen wel een keertje meer voor een verrassing te staan, en dan is creativiteit zeker een welgekomen oplossingsmethode. Splits de speeltijd in twee en dan is iedereen tevreden, is zo’n mogelijkheid. Dat zijn dus mijn compagnons op dit moment aan het doen. Deel één wordt netjes ingevuld. Ik rij vrolijk weer naar mijn liefste vrouw en schrijf nu voor mijn dagboek. Dat komt zeer gelegen, omdat we vanavond nog weg moeten. En het dagboek wordt toch een paar dagen op voorhand geschreven, weet je wel. Ik licht een tipje op van de interne keuken: ik schrijf mijn dagboek, ik stuur het door naar de verantwoordelijke van de radio. Jos verwerkt mijn gesproken tekst in het programma voor de woensdaguitzending. Met een paar dagen speling, kom je niet voor verrassingen te staan. Want je weet het, techniek en zo kunnen ons wel degelijk parten spelen. We hebben het onlangs wereldwijd mogen ondervinden. Er wordt ergens op een plek een update gedaan, blijkt dat het om een razendsnel virus gaat, dat binnen de kortste keren de halve computerwereld dreigt lam te leggen. Mijn schoonbroer sprak er onlangs over, dat geen enkele factuur en offerte die dag de deur uit kon. Het hele systeem lag op z’n rug te zieltogen. Maar… en daar komt dan ook weer een leuke aap uit de mouw: de gewonnen tijd werd wel degelijk gebruikt om zijn bureau net voor de vakantieperiode goed op te ruimen. Toch schoon, niet? Zei iemand eens: ‘Elk nadeel hep se voordeel?’ Het was geen groot filosoof, maar wel iemand met de beide voetbalbeentjes op de grond.
Van opruimen gesproken. Het leek wel of er met de aanvang van het bouwverlof heel wat mensen in hun jaarlijkse opruim waren gevlogen. Ikzelf had eigenlijk ook wel hetzelfde idee. Er moest dringend een frisse wind waaien door de garage. Ik had al een vermoeden dat er ergens achteraan, in één of ander hoekje, ongewenste bezoekers aanwezig waren. Er werden sporen achtergelaten die er niet hoorden. Ik kon niet onmiddellijk achterhalen wat het was: rat, woelrat, marter, vreemde eend in de bijt? Daarbij bleek dat een oud en achtergelaten wespennest was overgenomen door een kolonie zwarte mieren. Het is niet dat ik niet van dieren hou, maar sommige families mogen toch ergens anders gaan huizen. Daar heb ik maar voor gezorgd bij de grote opruimsessie. Jawel, het containerparkstraatje stond helemaal gevuld, toen ik er met mijn recycleerbaar afval toekwam. Gelukkig is het nog vakantie, bedacht ik. Zo luisterde ik naar een frisse podcast van eerste hulp bij klassieke muziek. Ik ontdekte er dat Schubert zijn kaas wikkelde in één of andere partituur, die hij nog had liggen. Die Forelle met camenbert? Een speciale combinatie, niet? Maar blijkbaar is recycleren echt van alle tijden.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
Van opruimen gesproken. Het leek wel of er met de aanvang van het bouwverlof heel wat mensen in hun jaarlijkse opruim waren gevlogen. Ikzelf had eigenlijk ook wel hetzelfde idee. Er moest dringend een frisse wind waaien door de garage. Ik had al een vermoeden dat er ergens achteraan, in één of ander hoekje, ongewenste bezoekers aanwezig waren. Er werden sporen achtergelaten die er niet hoorden. Ik kon niet onmiddellijk achterhalen wat het was: rat, woelrat, marter, vreemde eend in de bijt? Daarbij bleek dat een oud en achtergelaten wespennest was overgenomen door een kolonie zwarte mieren. Het is niet dat ik niet van dieren hou, maar sommige families mogen toch ergens anders gaan huizen. Daar heb ik maar voor gezorgd bij de grote opruimsessie. Jawel, het containerparkstraatje stond helemaal gevuld, toen ik er met mijn recycleerbaar afval toekwam. Gelukkig is het nog vakantie, bedacht ik. Zo luisterde ik naar een frisse podcast van eerste hulp bij klassieke muziek. Ik ontdekte er dat Schubert zijn kaas wikkelde in één of andere partituur, die hij nog had liggen. Die Forelle met camenbert? Een speciale combinatie, niet? Maar blijkbaar is recycleren echt van alle tijden.
Voila, zeg dat de meester het gezegd heeft.
RSS Feed
